Tussen de zuidelijk gelegen Alpen en de noordelijk gelegen Jura ligt de 300 km lange en gemiddeld 50 km brede Zwitserse Hoogvlakte (Mittelland). Veel van de eerder beschreven meren, zoals Meer van Genève, Meer van Neuchâtel , Vier woudstrekenmeer, Zürichmeer en Bodenmeer, liggen in dit gebied. Deze hoogvlakte dankt haar bestaan aan de Alpen en de Jura. De nieuw gevormde gebergten werden een prooi van verwering en erosie. Grote hoeveelheden zand, gruis, klei, kiezelsteen en keien werden door de beken en rivieren vanuit de gebergten naar de overgebleven zee tussen de Alpen en de Jura getransporteerd. In deze zee werd dit materiaal samengeperst tot nieuwe, kilometers dikke lagen met conglomeraten (nagelfluh) en zandsteen. Geleidelijk droogde de zee op en kwamen de gesteentelagen boven. Gedurende de ijstijden schoven machtige gletsjers over de hoogvlakte, overal puinmateriaal van morenen achterlatend. Veel van deze morenen zijn tegenwoordig in het landschap waarneembaar in de vorm van langgerekte heuvels.