Tata ligt eigenlijk al in de Sahara aan de voet van de Djebel Tabarount dicht bij de Algerijnse grens. Het is een garnizoensplaats en een bestuurlijk en handelscentrum. Vroeger liep hier de karavaanroute van Zagora naar Tan Tan. De mannen dragen nog vaak een donkere tulband en de vrouwen kleurige rokken met felgekleurde horizontale banen. Het centrum is de Place Marché Verte. Even buiten het stadje ligt het palmbos met een oude kasba, die door een Fransman en een Marokkaanse is omgetoverd in het sfeervolle hotel Dar Infiane. Op zondag is er een markt in Tata.

Van Tata via Akka en Bouizarkane naar Guelmim

De weg richting Akka (N12) is een matige weg die door een kaal bergachtig landschap gaat. De Imazighen (Berbers) zien er hier zeer Afrikaans uit: ze hebben een bijna zwarte huidskleur en dragen kleurige kleding. Veel felblauwe rokken met zwarte, met gouden randjes versierde, omslagdoeken. Aan de weg naar Akka ligt op 6 kilometer afstand van Tata El Khemis, waar op donderdag een levendige souk (markt) plaatsvindt.

Akka

Ruim zestig kilometer ten zuidwesten van Tata ligt Akka langs de N12 richting Bouizzakarne. Ten noorden van het stadje is een groot palmbos, dat je het beste te voet kunt verkennen. Er is een kasba en een agadir (graanopslagplaats) te zien. Vroeger was Akka één van de opslagplaatsen van de karavaanroutes die uit het zuiden kwamen. Op donderdag is er een grote markt en op zondag een kleinere. Daar worden dadels verkocht. Hier is het stadje naar vernoemd; de Amazigh (Berber) naam Akka betekent ‘dadel’.  

Er gaan bussen en grands taxi’s naar Bouizzakarne en Tata. In de buurt van Akka zijn vele rotstekeningen te zien, zoals in het dorpje Oum el Alek, dat 7 kilometer ten zuidoosten van Akka ligt. Richting Icht kun je kamelen (dromedarissen) grazend langs de weg tegenkomen. Bij Bouizakarne wordt de weg tweebaans en is er ineens veel meer verkeer en verandert de sfeer, meer Arabisch en moderner.