Boa Vista is een goudzoekers-centrum, d.w.z. dat er vooral in het weekend nogal wat uitrusters bivakkeren om een goede vondst in drank om te zetten of hun verdriet om een magere werkweek even te vergeten.

Juist buiten de stad is een park, waar de inwoners en ook toeristen sporten, naar theater gaan en een klein streekmuseum bezoeken. In de maanden dat de Rio Branco laag en kalm is (december-april) is er een heus strandleven aan de Praia Grande.

Wie geluk heeft maakt het maanfeest festade lualu mee, bij volle maan. Een feest met veel drank en fruit.

De grensplaatsjes Normândia (Guiana) en Santa Elena (Venezuela) kunnen ook beschouwd worden als bijtankplaats, als men een meerdaagse trektocht door deze grote stilte wil gaan maken. De eerste bereikt u via Bonfim en Lethem, waar grensfaciliteiten kunnen worden vervuld. Santa Elena ligt juist over de grens in Venezuela, maar de Mount Boa Vista ligt aanzienlijk hoger en is dus daarom koeler dan de stad Boa Vista, waar het tropisch warm kan zijn.

Wie goeie relaties heeft met een NGO-organisatie kan bij de voorbereiding een afspraak maken om het Xixuaú-Xipariná ecologische natuurreservaat te bezoeken. Dit reservaat ligt aan de Rio Jauaperi. Wie geluk heeft kan de otter tegenkomen in dit 1720 km² grote park, beheerd door een coöperatie van Braziliaanse en internationale ontwikkelingsfondsen.