Een niet onbelangrijk deel daarvan is buitenlander: Engelsen, Duitsers, Nederlanders en Scandinaviërs hebben zich de afgelopen decennia permanent in Alicante gevestigd.

Sinds de val van de Berlijnse Muur hebben Oost-Europeanen en vooral Russen de weg naar Alicante gevonden. De ‘nieuwe rijken uit het oosten’, zoals een lokale krant enige tijd geleden kopte, komen met koffers vol harde valuta rechtsreeks uit Moskou of Sofia aan en spoeden zich naar een van de vele honderden makelaars die de stad rijk is.

Geschat wordt dat alleen al Russische burgers de afgelopen jaren voor vele honderden miljoenen dollars in onroerend goed in en rond Alicante en Benidorm hebben geïnvesteerd. De economie is - hoe kan het anders – vrijwel geheel afhankelijk van het toerisme.

Hoewel Alicante niet meer lijkt dan een eindeloze aaneenschakeling van hotels en appartementen die gedwee de kustlijn van de Golf van Alicante volgen, heeft het een aantrekkelijk centrum met een breed scala aan winkels, restaurants en andere uitgaansgelegenheden.

‘s Zomers kun je er over de hoofden lopen; gedurende de wintermaanden is het er vaak uitgestorven omdat de helft van de winkels en cafés dan is gesloten. Voor doorgewinterde overwinteraars langs de Spaanse kust is dat een vertrouwd beeld. 

De hooggelegen binnenstad of Barrio de Santa Cruz (plaatselijk ook bekend als de Barrio Poig) is tegen de Monte Benacantil opgebouwd. De schilderachtige straatjes met fleurige, betegelde binnenplaatsen, de winkeltjes, bars en restaurant maken het slenteren door de bovenstad tot een aantrekkelijk alternatief voor de drukke boulevards en promenades beneden langs het strand.

Dit stadsdeel heeft Griekse wortels: de Grieken die de stad al 325 jaar v.Chr. in bezit hadden, noemden haar Akra-Leuka, ofwel ‘Witte vesting'. Zowel zij als de Romeinen spraken al bewonderend over het sublieme spel dat de zon hier speelt met de ochtendnevel.

De bloeiperiode van de stad lag tussen de 8e en 13e eeuw toen de Moren de haven tot ontwikkeling brachten. In het lager gelegen moderne stadsdeel lopen prachtig aangelegde promenades, zoals de door palmbomen overschaduwde Esplanade de España. Hier zijn de meeste terrassen, bars en restaurants te vinden. Vanuit de haven onderhouden veerboten de verbinding met de Balearen.

Bezienswaardigheden

Toeristische trekpleister is het op een heuvel gelegen Santa Bárbara-kasteel (Castillo de Santa Bárbara). Het fort is tussen de 13e en 16e eeuw gebouwd, al zijn de fundamenten aanzienlijk ouder. Vanaf deze plaats heb je een grandioos panorama over de baai en de oude stad. Het kasteel is vanuit de benedenstad per lift (ascensor) bereikbaar - vertrek vanaf de brede Paseo de Gomis die langs de Playa el Postiguet loopt.

Van de vele kerken is de San Nicolas de Bari-kerk (Concatedral de San Nicolás de Bari). Deze kerk dateert uit het midden van de 17e eeuw en is gebouwd op de plaats van een vroegere moskee. Het interieur draagt het stempel van Spanjes belangrijkste bouwmeester uit die tijd Juan de Herrera.

Het belangrijkste museum van Alicante is het Archeologisch Museum (Museo Arqueológico) dat is ondergebracht in het voormalige gemeentehuis. Het museum conserveert een omvangrijke collectie oudheidkundig materiaal, waaronder gebruiksvoorwerpen uit het stenen tijdperk en uit de Grieks-Romeinse tijd. Er zijn ook voorwerpen te zien afkomstig van de grotten van Bicorp.

Een permanente tentoonstelling van het werk van moderne Spaanse kunstenaars (waaronder Miró, Picasso, Tàpies en Saura) is te zien in het Museum voor Moderne kunst (Museo de Arte Siglo 20). Het hart van de collectie bestaat uit een schenking van de Spaanse beeldhouwer Eugenio Sempere.

Populair bij gezinnen is Aqualand Benidorm, een kruising tussen Ponypark Slagharen en Walibi.

Evenementen

De universiteit van Alicante organiseert in de zomermaanden cursussen voor niet-Spaanstaligen. Minder educatief maar wel feestelijk is het Fería de San Juan dat jaarlijks rond eind juni wordt gevierd.