Ook kunstenaars raakten geïnspireerd door deze ramp. De Franse kunstschilder Eugène Delacroix schilderde zijn beroemde schilderij 'Le massacre de Chios' dat in het Louvre hangt en Victor Hugo schreef het gedicht 'Kind van Chios'. Mede door de slachting in Chios besloten veel West-Europeanen mee te vechten aan Griekse zijde, de zogenoemde Filhellenen. Volgens de mythologie zou Oenopion van Kreta, kleinzoon van koning Minos, de eerste bewoner van Chios zijn geweest. Het eiland werd genoemd naar zijn dochter Chiona. Een andere beroemde bewoner was Homeros die op het eiland geboren zou zijn. Rond de 7de eeuw v.Chr. was Chios een zeer belangrijke handelshaven. En in de 6de eeuw v.Chr. zou er het eerste democratische bestuurssysteem ter wereld zijn gevormd.

Chios was en is nog steeds een erg rijk eiland. In Griekenland betekent de uitdrukking 'een Chiotisch leven leiden' net zoiets als: 'Als een god in Frankrijk leven'. Ook de 'Chiotische lach' is spreekwoordelijk en doelt op de onverbeterlijke vrolijke en optimistische aard van de Chioten ondanks alle ellende in het verleden. Na de Byzantijnse periode kwam Chios in 1307 in handen van de Genuese familie Giustianiani die het eiland tot grote bloei bracht. Christoffel Columbus heeft rond 1474 een tijd op Chios verbleven en er wordt zelfs vermoed dat hij op Chios werd geboren. In het prachtig beschilderde dorp Pyrgi dragen verschillende inwoners namelijk de achternaam Columbus. In 1566 namen de Turken de touwtjes in handen. Na de slachting van 1822 kwamen in 1832 de eerste gevluchte Chioten weer terug op hun eiland. In 1881 teisterde een verschrikkelijke aardbeving het eiland met meer dan 3.000 doden als gevolg. In 1912 werd Chios uiteindelijk bevrijd en kwam het bij Griekenland. Veel inwoners van Chios zijn in het verleden geëmigreerd naar Amerika, maar brengen in de zomervakantie steevast een bezoek aan hun geboorte-eiland.

Hun rijkdom hebben de Chioten met name te danken aan de mastiek, een zeer kostbare harssoort die rijkelijk uit de mastiekbomen in de 22 Mastichochora (mastiekdorpen) druipt {boekje} p. XXX en nergens anders in Griekenland of Europa voorkomt. Chios is overdekt met mastiekbomen, pijnbomen en olijfbomen. Ook citrusvruchten, vooral mandarijnen, zijn er in overvloed. Er wordt onder meer limonade van gemaakt. Verder worden er amandelen, olijven en druiven verbouwd. Grootste bron van inkomsten is echter het vervoer over zee. Chios heeft veel bekende redersfamilies voortgebracht. De wegen op Chios zijn over het algemeen goed en de bewegwijzering uitstekend. Het is aan te raden een auto te huren om het eiland te verkennen, maar door de niet al te grote afstanden kan er ook uitstekend met een brommer worden gereden. Georganiseerde excursies worden overal aangeboden. Het leuke van Chios is dat de inwoners zich maar weinig van toeristen aantrekken. Met uitzondering van het toeristenoord Karfas en omgeving gaat in de meeste dorpjes en ook in de hoofdstad het dagelijkse leven zijn gangetje en ziet alles er nog heel authentiek en onbedorven uit.

# Oppervlakte: 842 km2

# Kustlijn: 213 km

# Inwoners: 50.000

# Hoofdstad: Chios-Stad (Chora voor de Grieken)