De streek rond Konjic had in de oudheid handelsbetrekkingen met Apollonia in het hedendaagse Albanië. Het belangrijkste handelsproduct was zout, dat in Konjic werd gewonnen. In het rijk van Ban Kulin was Konjic een grensstad. Nu staat de stad aan de Neretva vooral bekend om het houtsnijwerk dat er gemaakt wordt. Die traditie begon in de middeleeuwen. Later kwam daar metaalbewerking bij: in de zeventiende eeuw waren er 75 smeden in de stad. In de communistische tijd werden beide bedrijfstakken geïndustrialiseerd.

Konjic strekt zich over beide oevers van de Neretva uit. De brug uit 1682 die deze oevers verbond, werd zowel in de Tweede Wereldoorlog als in de laatste oorlog vernietigd. De reconstructie was in 2007 nog in volle gang. De Repovawka moskee uit 1622 is zeker een bezoek waard. Toen een deel van het dal van de Neretva volliep na de aanleg van het stuwmeer van Jablanica werden de archeologische vondsten uit dat gebied overgebracht naar deze moskee, waar ze nog steeds te bewonderen zijn.

Boracko meer en de kloof van de Rakitnica

Rond het gletsjermeer Boracko zijn toeristische voorzieningen zoals hotels, vakantiebungalows en een camping. Het meer is een ideaal uitgangspunt voor een actieve vakantie in de regio. Er beginnen wandel- en mountainbike-routes, er zijn mogelijkheden voor raften, kanoën en kajakken en zelfs paragliden is een optie. Natuurlijk kunt u ook gewoon lekker luieren of vissen aan de oevers van het meer, af en toe een duik nemen en ’s avonds uit eten gaan in een van de restaurants of de net gevangen forel op de barbecue leggen. De toeristische voorzieningen zijn relatief kleinschalig, waardoor de natuurlijke schoonheid van het meer niet verpest is. Boracko is te bereiken via de weg die vanuit Konjic naar het zuiden loopt en ligt ongeveer vijftien kilometer van de stad.

De Rakitnica mondt niet ver van het Boracko meer in de Neretva uit. De rivier heeft een 26 kilometer lange kloof uitgeslepen tussen de bergen Bljelašnica en Visocica. De kloof behoort tot de hoogtepunten van natuurschoon in Bosnië-Herzegovina. Er komen tientallen endemische planten voor en het is een klein paradijs voor zoogdieren, vogels en vissen. De kloof is op enkele plekken te bereiken via onverharde wegen en wandelpaden, maar nog mooier is om je met een kano of raft door de stroom mee te laten voeren.

Net als Sarajevo is Konjic een goed uitgangspunt om op verkenning uit te gaan in Bjelašnica. Behalve het wintersportgebied met de steilste en langste pistes, is het ook een fantastisch gebergte om te wandelen. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de bergbeklimmersclub in Sarajevo.

Jablanicko meer

Het dertig kilometer lange Jablanicko meer ontstond als gevolg van de aanleg van een stuwdam ten behoeve van een waterkrachtcentrale in 1953. Waardevolle archeologische vondsten, zoals de resten van een neolithisch dorp, overstroomden en werden slechts deels gered. Nu is het meer een geliefde vakantiebestemming. Langs de oevers staan talloze hotels en vakantiehuisjes. Langs de oevers wachten vissers geduldig op hun vangst en op het meer varen kano’s, zeil- en motorboten. Botenverhuurders zijn er nog niet actief.

Het stadje Jablinica is bekend om het lekkerste lamsvlees van Bosnië-Herzegovina, maar vooral vanwege de slag bij de Neretva. In 1978 opende een klein museum gewijd aan deze slag die de partizanen tegen de Duitse bezetters uitvochten. Op het terrein van het museum staat de stoomlocomotief van een partizanentrein en de replica van een noodbrug, die voor de speelfilm Bitka na Neretvi (1969; The battle of Neretva) is gebruikt. Het museum laat ook enige voorwerpen uit de Bosnische oorlog van 1992 tot 1995 zien.

Prozor Rama

Prozor ligt in het dal van de Rama, de rivier die de streek haar naam gaf. De stroom loopt van het kunstmatige meer Ramsko naar het Jablanicko meer. Net als andere stuwmeren hebben ze vooral in de zomer – als het water lager staat – kale modderige oevers, die het minder uitnodigend maken om erin te zwemmen. Wel wordt er gevist en gekanood. Op een schiereiland in Ramsko staat het franciscanenklooster van Šcit, een rustgevende plek. Bij het dorp Rumboci, direct aan het meer, staan stecci.

Prozor zelf is een gezellige plaats. De laatste jaren zijn de Bosnjakse bewoners, die in de oorlog verdreven waren, weer naar hun huizen teruggekeerd, wat de levendigheid ten goede is gekomen. Als de moskee open is, loont een kijkje de moeite. De subtiele decoraties in het kleine gebedshuis creëren een intieme sfeer.

Door de heuvels van Crni vrh zijn mooie wandelingen te maken. Er liggen dorpjes die totaal van de buitenwereld afgesloten lijken te zijn. De Bosnjakse en Kroatische dorpen hebben elk hun eigen tradities. Vrouwen lopen vaak nog rond in traditionele klederdracht. De dorpsbewoners zullen u gastvrij ontvangen. Een ander uitgangspunt om te wandelen is de pas Makljen, waar ook een camping is. Daar kunnen ze u meer informatie over de streek geven.