In de tweede helft van de 19e eeuw en aan het begin van de vorige eeuw kwamen er stromen immigranten (Duitsers, Italianen, Polen en Russen) naar Curitiba, die een stad naar Europese ideeën om de oude Portugese nederzetting heen bouwden.

Milieubewust

Wat men nu aantreft is een nijvere, royaal opgezette, mooie stad met 1,7 miljoen inwoners. Curitiba presenteert zichzelf – terecht – als een gezellige leefbare studentenstad, zonder rommel en chaos die zo vaak het kenmerk zijn van snelgroeiende steden en zou een vergelijking met Nederlandse grote steden met glans kunnen doorstaan. Voetgangersgebieden, fietsstraten, parken en groenzones zijn kenmerken van deze stad, die door de VN al eens uitgeroepen is tot stad met het meest pretentieuze milieubeleid. Eén beleidsaspect zal menig bezoeker aanspreken: Klanten van de voedselbank krijgen elk een wijk toegewezen, waar zij enkele keren per week oud papier ophalen. Tegen inlevering van het papier krijgen ze voedselbonnen. Er slingert nergens papier rond en de mensen hebben elke dag wat te doen.

Mooie plekjes in de hoofdstad Curitiba

In historische volgorde: De oude campos ligt in de wijk São Francisco. Aan de straat met dezelfde naam en in de Rua Claudino dos Santos vindt men prachtige kerken en gezellige caféterrassen. Hier is een gave Portugees koloniale wijk bewaard gebleven, waar het altijd gezellig is – Curitiba is immers een universiteitsstad – en er wordt redelijk verdiend. Vooral ’s? avonds is het heerlijk druk in deze op heuvelhellingen gelegen straten. Gelegenheid te over met studenten te praten die geïnteresseerd zijn in Europa, in voetbal, en de Europese welvaart. Van hun kant vertellen ze graag over hun studie, hun toekomstverwachtingen en zoals iedere Braziliaan over hun politiek, economie en, leuk om te eindigen, over hun muziek en sportprestaties.

In de vooravond zijn er vaak kerk-diensten in de Igreja da Ordem. Bij deze kerk, die officieel Igreja da Ordem Terceira de São Francisco das Chagas heet en gesticht werd in 1737, hoort een klein museum met gewijde kunst. Een andere bezienswaardige kerk in deze straat (de Lago da Ordem) is de Igreja Presbiteriana Independente. Onderaan de heuvel van São Francisco is de neogotische kathedraal, de kerk van de huwelijksinzegeningen, die ook ’s?avonds plaatsvinden en de Braziliaanse familieromantiek is dan ontroerend. Voor deze kerk op de Praça Tirandantes staat het standbeeld van Leme.

Enkele minuten verder ligt een van de parken van Curitiba: de Passeio Publico waar men tot 20.00 uur in kan. Dit park uit 1886 is mooi aangelegd met veel waterpartijen en gezellige hoekjes, een heerlijke plaats om mensen te ontmoeten of te observeren. In dit park ligt het restaurant Lá No Pasquale dat gezien mag worden vanwege de skeletconstructie waarop dit immense ‘gebouw’ rust. Het restaurant is tot ongeveer 22.00 uur open.

In de Italiaanse wijk Santa Felicidade ligt het Parque Barigui, een cultureel sportpark waar musea en exposities op een logische manier gecombineerd zijn met allerlei voor sporters bedoelde voorzieningen. Een markant ontmoetingspunt is de Rua 24 horas, een meer dan 100 meter lange passage van glas en staal met winkels, restaurants en veel levende muziek.

Heel gezellig is ook de Rua das Flores (Rua XV Novembro) in het centrum van Curitiba. Deze echte winkelstraat ligt in een prachtig met mozaïek geplaveid voetgangersgebied en doet haar bijnaam eer aan want het is één lange bloemenstraat. Al in 1972 sloot Curitiba een deel van de binnenstad ten behoeve van voetgangers, en was daarmee koploper in de wereld.

Curitiba is in alle opzichten de ware hoofdstad van de staat Paraná, een economisch en cultureel centrum met verschillende musea zoals het Historisch Museum op de Praça Generoso Marques waarin de historie bewaard wordt van de ongeveer honderd jaar geleden binnengekomen bevolkingsgroepen. Er zijn ook vaak feesten met een cultureel-historische traditie als aanleiding. Iets buiten het centrum (eind Av. Cãndido de Abreu) is een museum gewijd aan Oscar Niemeyer. Het prachtige gebouw is door hemzelf ontworpen en bevat veel interessants over deze architect.

Curitiba is het knooppunt van een uitstekend netwerk van (inter)nationale buslijnen en heeft eveneens een bescheiden treinstation waar u zeker naartoe moet gaan want daar vertrekt de trein naar Paranaguá.