Het hart van de Balkan brak door een gruwelijke oorlog, maar heeft nu, ondanks de littekens, zijn ritme hervonden. De Sarajevo-rozen, kleine rode plekjes verf, die door de hele stad op de stoep zijn aanbracht, herinneren aan deze angstige tijd. Dit zijn de plekken waar de slachtoffers gevallen zijn. Maar de kogelgaten worden weggeplamuurd, de ruïnes herbouwd. Sarajevo is meer dan een oorlogsmonument. Het is een stad die leeft en naar de toekomst kijkt.

De ligging tussen de heuvels geeft Sarajevo een geborgen karakter. Als de stad gaat slapen en de zon ondergaat achter de eindeloze flatwijken, terwijl het gezang uit honderden minaretten klinkt, ontstaat er een mystieke sfeer. De stad lijkt haar eigen wereld te creëren, immuun voor invloeden van buitenaf. Maar dat is slechts schijn. Juist die invloeden van buitenaf bepalen het eigen karakter.

Een bezoek aan Sarajevo zal een onuitwisbare indruk op u achterlaten. De gastvrijheid van de mensen is hartverwarmend. Kijk niet vreemd op wanneer een onbekende u onverwachts een bosanska kahva (Bosnische koffie) aanbiedt en u honderduit vraagt over waar u vandaan komt, wat u doet en natuurlijk of u Sarajevo niet de mooiste stad ter wereld vindt.