Drvar en Tito-Grot
De troosteloze indruk die het stadje Drvar maakt, staat in nogal schril contrast met de prachtige omgeving. Uit de groene bergen komt het riviertje de Unac, waarlangs het vroegere Titov Drvar zich uitstrekt. Dit verder onbeduidende plaatsje werd na de Tweede Wereldoorlog naar de maarschalk vernoemd, omdat hij zich lange tijd in een grot aldaar schuil had gehouden. In de Joegoslavische tijd trok de schuilplaats en het toenmalige museum meer dan 300.000 toeristen per jaar. De gemeente onderneemt pogingen de inmiddels vergane glorie weer in ere te herstellen.
In een bocht van de hoofdweg richting Petrovac is een parkeerplaats bij de ingang van een park. Daar is het voormalige museum met er tegenover een kleine souvenirwinkel. Iets verderop in het park gaat een steil rotspad naar links. Aan het einde daarvan staat in de ingang van de grot een reconstructie van de blokhut van waaruit Tito van januari tot mei 1944 leiding gaf aan de partizanen. Drie jaar eerder was in hetzelfde Drvar de opstand van de partizanen tegen de Duitse bezetter begonnen. Op 25 mei 1944 – niet toevallig Tito’s verjaardag – vielen de Duitsers het hoofdkwartier in Drvar aan, maar Tito wist te ontkomen.
