Grote gebieden van IJsland zijn bedekt met heide. Daarin vindt men wel de bij ons bekende struikheide (Calluna vulgaris), maar niet de bij ons ook zo bekende dopheide. Andere algemeen voorkomende heideachtige halfstruikjes zijn de blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus), de rijsbes (Vaccinium uliginosum), de kraaiheide (Empetrum nigrum) en de kruipende azalea (Loiseleuria procumbens). Ook kunnen hogere opgroeiende planten voorkomen, met name kleine struikachtige wilgensoorten als Salix lanata (sterk behaard, mannelijke katjes met gele helmdraden), S.callicarpaea (iets minder behaard, vooral de bovenkant van de bladeren is tamelijk kaal; de rode mannelijke helmhokken vallen erg op) en de Salix phylicifolia (zo goed als kaal). Ook een klein berkje is algemeen, te weten de dwergberk (Betula nana: tot 60 cm hoog met tamelijk ronde grofgekartelde blaadjes). In meer open heide kunt u allerlei andere kleinere plantensoorten vinden, die ook elders in open gebieden voorkomen.

Voorbeelden zijn de karakteristieke over de grond kruipende kruidwilg (Salix herbacea), waarvan er zowel mannelijke (bloemen met gele helmknopjes) als vrouwelijke (kleine rode katjes) voorkomen en het blauwbloemige (af en toe ook wit) sneeuwgentiaantje (Gentiana nivalis), maar ook andere kleinere gentiaantjes komen voor. Verder vindt u er ook twee crèmekleurige orchideetjes, die niet zo makkelijk te onderscheiden zijn: de noordse nachtorchis (Platanthera hyperborea) en de witte muggen-orchis (Pseudorchis albida). De eerste is in de regel wat forser qua uiterlijk, maar het verschil tussen beide is het best te zien aan het naar beneden gerichte bloemblaadje: bij de witte muggenorchis is deze 3lobbig, bij de noordse nachtorchis is deze niet gelobd. Een veel makkelijker te herkennen algemene orchidee is de groene nachtorchis (Coeloglossum viride) die in tegenstelling tot wat de naam suggereert te herkennen is aan de paarsige bloemen. Ook zou hier de rhodiola (Rhodiola rosea) veel moeten voorkomen, een vetplant met geelgekleurde bloemhoofdjes. Omdat schapen deze heel lekker vinden is ze alleen daar te vinden waar schapen niet bij kunnen, zoals rotsrichels. In het zeer afgelegen Hornstrandir/Hornafjördur, waar naast alle menselijke nederzettingen ook alle schapen verdwenen zijn, komt de rhodiola wel veel voor.