Thans, in de eenentwintigste eeuw, is wetenschappelijk aangetoond dat de Kathmanduvallei in het verre verleden inderdaad een meer was. Op zich is dit geen verbazingwekkend gegeven. Meren bestaan geologisch gezien maar kort. Veel meren verdampen tijdens klimaatveranderingen, andere raken vol sediment of vallen droog als wegstromende rivieren naar lagere niveaus eroderen. Deze verhalen, legenden en heldendichten vertellen ons iets over de vroegste geschiedenis van Nepal. Daarbij mag niet uit het oog worden verloren dat de werkelijke geschiedschrijving pas begon nadat koning Prithvi Narayan het land tot een eenheid had gesmeed. Toch beschikken we nog over een aantal bronnen die ons inzicht kunnen geven in de tijd voor 1768. Vooral mondelinge overleveringen zijn erg belangrijk. De legenden, verhalen en heldendichten zijn aldus bewaard gebleven en bevatten veel waardevolle informatie. Bovendien beschikt men nog over brieven, kronieken en diverse religieuze geschriften aan de hand waarvan de historie van Nepal kan worden gereconstrueerd. Natuurlijk is ook de geboorte van Boeddha in het jaar 560 voor Chr. voor vele historici uit het religieuze Nepal een richtlijn. Ten tijde van de geboorte van Gautama Boeddha was de vallei van Kathmandu waarschijnlijk al bewoond door de Newars. Deze bevolkingsgroep vormt ook tegenwoordig nog de meerderheid van de bevolking in de vallei. De Newars hebben in het verleden diverse malen onder de heerschappij van Indiase heersers moeten leven. De hindoeïstische invloeden in dit gebied waren derhalve groot.