Tanzania

Swipe

Bevolking

Inwoners die niet geteld worden
In 2016 is een belangrijke beweging op gang gekomen voor inwoners die in Tanzania niet deel (kunnen) nemen aan het normale dagelijkse leven. De grote groep albino's die het land kent beginnnen bescherming te krijgen van internationale organisaties, zoals het Liliane fonds. Er worden beschermde gebieden gecreëerd waar deze mensen kunnen woner, onderwijs genieten en kunnen werken.
Dat is nodig want albino's zijn hun leven in Tanzania (en ook in landen als Mali, Malawi en Senegal) niet zeker. Albino's zijn namelijk wit door gebrek aan huidpigment, terwijl ze verder alle kenmerken hebben van hun zwarte landgenoten. Algemeen wordt dat gezien als tovenarij en, dankzij de vele 'medicijnmannen' in het land, mogen ze worden vervolgd en gedood. Anderen geloven dat ze bijzondere krachten bezitten en dat delen van hun lichaam bescherming of voorspoed brengen. Ook dat betekent een zekere dood. Er zijn verhalen bekend van lichaamsdelen die voor 2.700 euro werden verkocht. Een levend albinokind heeft ooit 65.000 euro opgebracht.
De Tanzaniaan Josephat Torner, zelf albino, heeft alle aanslagen (en die waren talrijk) overleefd. Hij geldt als de belangrijkste voorvechter voor de rechten van albino's. Dankzij een priester van de missie in Tanzania werd hij in staat gesteld  om een zeer goede opleiding te volgen. Hij is een graag gehoorde gast op belangrijke congressen waaronder de mensenrechtencommissie van de VN, waardoor hij wereldbekendheid verwierf.

De Tanzaniaanse regering doet er alles aan om misdaden tegen albino's te bestraffen en geeft het goede voorbeeld door enkele albino's op hoge posten bij de overheid te benoemen. Maar zéls de overheid is niet bij machte om de invloeden van lokale medicijnmannen en tovenaars op landelijk niveau uit te roeien of zelfs maar in te dammen. Vandaar dat veel internationale steun wordt gegeven voor de strijd tegen misdaden tegen albino's.

De bevolking
Er wonen bijna 54 miljoen mensen in Tanzania, van wie ongeveer 26 miljoen mannen en 27 miljoen vrouwen (medio 2017). Van hen woont 39% buiten de stedelijke gebieden. Gemiddeld is dat ongeveer 50 mensen per km², maar in de kustgebieden bedraagt het aantal mensen per vierkante kilometer ruim 350.

De bevolking is van oorsprong samengesteld uit bijna 130 verschillende volkeren. Het grootste deel (95%) heeft een Bantoe achtergrond, al heeft er veel vermenging plaatsgevonden met Arabieren en Perzen. Een kleine bevolkingsgroep heeft duidelijk Aziatische of Europese voorouders, maar het totaal van deze bevolkingsgroepen bedraagt nauwelijks 1%.

De volkeren variëren in grootte tussen enkele miljoenen tot enkele honderden. De Sukuma vormen de grootste groep, zij maken 16% van de bevolking uit. De 12 grootste volkeren zijn verantwoordelijk voor ruim 50% van de bevolking. De nog zeer primitief levende Hi is waarschijnlijk het kleinste volk, hoewel officiële cijfers daaromtrent ontbreken. Sommige volkeren houden nog zeer sterk vast aan hun traditionele gewoonten en kleding, het duidelijkste voorbeeld daarvan vindt u bij de Maasai.

Enkele cijfers met betrekking tot de bevolking (2017):

• bevolkingsopbouw naar leeftijd: 0-14 jaar 44,3%; 15-64 jaar 52,3%; 65 jaar en ouder 3%;
• de jaarlijkse aanwas bedraagt 2,8%;
• geboorten per jaar per 1000 inwoners 36;
• sterftecijfer per jaar per 1000 inwoners 7,8;
• de kindersterfte bedraagt 32 kinderen per 1000 geboortes;
• de levensverwachting bij de geboorte is 65,9 jaar;
• een vrouw krijgt gemiddeld 5,01 kinderen.

Er is veel gedaan om de vrouwen een grotere economische en politieke invloed te laten hebben. Tot nu toe slaagt men daar nauwelijks in, de meeste mannen zijn daar nog sterk op tegen. Een vrouw is doorgaans zwanger in de periode dat ze ook op andere terreinen een daadwerkelijke positieve bijdrage zou kunnen leveren. Slechts 10% van de vrouwen doet iets aan geboorteregulatie. Behalve het verrichten van haar traditionele taken, heeft bijna 90% van de volwassen vrouwelijke bevolking een baan buitenshuis om het hoofd boven water te kunnen houden.

De verdiensten in Tanzania zijn de laatste jaren behoorlijk gestegen. Dat is vooral te danken aan de invoering van een geïndexeerd minimum loon in 2013. In dat jaar bedroeg het gemiddelde jaarinkomen vóór de indexering ongeveer 1.700 USD. De verwachting is dat in 2017 het gemiddelde jaarinkomen uit zal komen op ongeveer 6.000 tot 6.500 USD. Gerekend over het gehele land en over alle bevolkingsgroepen ligt dat waarschijnlijk nog veel lager, een ander gemiddelde geeft namelijk aan dat dan nog meer dan 30% van de bevolking onder de armoedegrens leeft.

Ook de inflatie neemt af. Bedroeg deze in 2013 nog 7%, in 2016 was dit teruggebracht tot 5,2%. Dat kun je ook merken aan de koers van de shilling, hoewel.... in 2014 betaalde men 2113 TZS voor een USD, medio 2017 was dit desondanks gestegen tot 2228.

De export groeit geleidelijk, de belangrijkste exportlanden zijn India is met afstand de belangrijkste handelspartner gevolgd door, China en Japan. De belangrijkste exportproducten zijn goud, koffie, kleding, katoen en cashewnoten.

Als het om import gaat dan is China de belangrijkste partner, gevolgd door Zuid-Afrika. Veel zaken die belangrijk zijn voor het dagelijkse leven worden geïmporteerd, maar ook transportmiddelen, halffabrikaten en machines zijn belangrijke invoerproducten.

10 prachtige bestemmingen in Tanzania