Het is een zeer primitief volk dat geen landbouw of veeteelt bedrijft, maar leeft van de jacht (met pijl en boog) en eetbare gewassen, meest knollen. Ze wonen niet in tenten, maar leven in de open lucht. Gedurende de regentijd en om hun zieken en zwakken enigszins bescherming te bieden, bouwen ze schuilplaatsen van takken en bladeren. Om die reden worden de leden van dit volk, nét als sommige clans van Sandawe en Hadzapi ook wel aangeduid als Bosjesmannen.

De Hi begraven hun doden niet, ze leggen hen in de openlucht waarna roofdieren en -vogels zich over de lijken ontfermen. Om de lijken heen wordt een kleine aarden wal gebouwd, waarin de voorwerpen worden opgeborgen die de overledene droeg of gebruikte. Na het overlijden van een lid van de clan of na een doodgeboorte (wat veelvuldig voorkomt) verhuist de clan vrijwel onmiddellijk. De oudste gaat nog eenmaal terug om de voorwerpen weer op te halen. De aarden wal wordt gebruikt om de overblijfselen te bedekken.

Zie verder bij de Hadzapi.