Veeteelt speelt een ondergeschikte rol; de natuurlijke begroeiing is weinig geschikt voor veeteelt. Toch zijn er enkele melkveehouderijen. Er zijn ook boeren die varkens, geiten, schapen en pluimvee houden. Zij leveren hun producten aan de hotels en restaurants in de toeristencentra. De landbouw is wel van enige betekenis. Een ieder die over het eiland reist raakt onder de indruk van de vele amandelbomen, johannesbroodbomen, vijgenbomen en olijfbomen. Sommige van de olijfbomen zijn honderden jaren oud. In de maanden januari en februari staan de vele amandelbomen in volle bloei. Typerend voor Formentera zijn de met stokken ondersteunde takken van de breeduitwaaierende vijgenbomen. Met de opbrengsten van de amandelen en vijgen zijn de boeren de laatste jaren minder tevreden, omdat zij veel concurrentie krijgen van landen in Noord-Afrika. De opbrengsten van de johannesbroodbomen zijn daarentegen de laatste jaren fors gestegen. De steenharde kern van de vrucht van de johannesbroodboom is namelijk een gewilde grondstof voor de chemische industrie (bijvoorbeeld als grondstof voor jn de maag oplosbare capsules voor medicijnen). Een gemiddelde johannesbroodboom levert wel 150 kilo per jaar op. Andere landbouwproducten zijn (gedroogde) abrikozen, aardappelen en groenten. Een ieder die door de landbouwgebieden rijdt valt de vele stenen muren op die landerijen en boomgaarden heiden. De muren worden gebouwd van de stenen die men op het land raapt, zodat de bodem vrij van keien wordt. De vele aldus gevormde muren die door het landschap slingeren zijn typerend voor de Balearen. De visserij is van weinig betekenis. Veel van de eens rijke visgronden zijn met verboden sleepnetten leeggevist en dus is men op de eilanden gedwongen om vis te importeren van het Spaanse vasteland. De regering van de Balearen heeft bij de landsregering een verzoek ingediend om haar visgronden uit te breiden. Tot op heden behoren de wateren buiten de 12-mijlszone tussen Ibiza, Formentera, Mallorca en Menorca tot de internationale wateren. De regering van de Balearen wil graag dat deze wateren bij Spanje worden getrokken, zodat zij wettelijk iets kan ondernemen tegen de viskotters met sleepnetten.

Toerisme

De belangrijkste hedendaagse industrie van de Balearen is het toerisme. In de jaren zestig zag men het toerisme als een goede manier om het eiland tot ontwikkeling te brengen en kwamen de eerste vliegtuigen vol toeristen naar het noorden van het eiland. In de jaren zeventig gingen de Europeanen massaal op zoek naar zonnige stranden en dus kwamen de gebieden rond de breedste stranden sterk in ontwikkeling. Tijdens de wereldwijde economische recessie aan het eind van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig kwam de plaatselijke economie in de problemen. De toeristen bleven thuis. Pas na 1983 kwam het massatoerisme weer op gang. Steeds meer kapitaal werd in de toeristenindustrie gepompt: hotels en appartementen schoten als paddestoelen uit de grond. Het aandeel van de toeristenindustrie werd steeds belangrijker en het aantal arbeidsplaatsen nam sterk toe. De toeristenindustrie verschafte (en verschaft) werk in de bouw, de horeca en het hotelwezen. De wereldwijde economische crisis in de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig toonde echter aan dat de toeristenindustrie zeer gevoelig was (en is) voor conjuncturele schommelingen en de gevolgen bleven niet uit. Toen de groei van het aantal toeristen eind jaren tachtig afnam moesten veel ondernemingen hun deuren sluiten. Alleen grote ondernemingen konden overleven. In het huidige economische beleid probeert men de toeristische ontwikkeling in balans te brengen met het omringende landschap. Niet alleen stedenbouwkundig, maar ook met aandacht voor natuur en milieu. Momenteel trekt de toeristenindustrie maar langzaam aan door de stagnerende economie en de daaraan gekoppelde schuldenlast van veel landen: jaarlijks bezoeken meer dan 8 miljoen gasten de eilandengroep (Mallorca, Ibiza, Menorca en Formentera). Het toerisme is verantwoordelijk voor 80% van de inkomsten.