Wat er van dit verhaal waar is zal wel altijd een vraag blijven. Er zijn echter documenten uit die tijd die er op wijzen dat de stad inderdaad door verraad is ingenomen.

Het was een periode dat ontelbare christenen vanuit geheel Europa naar het graf van de apostel Jakobus (Jaume) trokken in Santiago de Compostela (Noord-Spanje). Vandaar dat de koningen van Aragón zich naar de heilige Jakobus vernoemden. Jaume I voerde een nieuw rege-ringsstelsel in en liet de eilanden kennismaken met een verfijnde gotische kunststroming. Het was het tijdvak waarin men het Catalaans invoerde als de officiële taal.

Na de dood van Jaume I in 1276 werd zijn rijk onder zijn twee zonen ver-deeld en kreeg Jaume II de Balearen. Vanaf dat moment was het koninkrijk Mallorca onafhankelijk. Het was een politiek onzekere tijd, gezien de vele koninklijke kapers die voor de eilanden op de loer lagen. Toch slaagden de koningen Jaume II, zijn zoon Sang en diens opvolger Jaume III erin om de eilanden tot verdere ontwikkeling te brengen. Met deze economische bloei groeide echter ook de jaloezie van de koning van Aragón op het Spaanse vasteland.

In de volgende eeuwen hadden Ibiza en Formentera evenals de andere eilanden van de Balearen veel te lijden van aanvallen van berber-piraten (corsairs). Dit kwam vooral doordat de eilanden een beetje in de vergetelheid raakten, met name nadat alle aandacht in Spanje zich richtte op de nieuw ontdekte gebieden in Amerika. Vandaar dat de inwoners van Ibiza en Formentera besloten om op strategische punten langs de kusten wachttorens te bouwen. Vanaf deze torens hield men nauwkeurig in de gaten wie het eiland naderde. Als er gevaar voor piraten dreigde ontstak men op de torens een groot vuur, zodat de eilandbewoners zich konden terugtrekken in de vele kerken op het eiland. Dit is de reden dat bijna alle kerken op Ibiza versterkt zijn met dikke muren en kantelen om eventuele aanvallen te kunnen weerstaan. Deze witgekalkte vestingker- ken zijn typerend voor het eiland Ibiza. Nu is het niet zo dat alle inwoners yan Ibiza eerlijke en godvrezende mensen waren met slechts goede bedoelingen. Integendeel: vele Ibizensers waren zelf heldhaftige zeevaarders die de zeeën afschuimden. Zij waren berucht om hun molotov-coctails, die men in die tijd ses ampolles de foc (vuurflessen) noemde.

Wat er precies in de flessen zat is niet bekend, de formule is verloren gegaan. Een gevolg van de piraterij was dat er eeuwenlang veel slaven op Ibiza leefden: in de islamitische tijd waren dat christelijke slaven; en in de christelijke tijd waren er vooral moslimslaven. Pas in het jaar 1824 kregen de laatste twee slaven op het eiland, Maria Flores en haar dochter, de vrijheid.

Annexatie en Opstanden

In 1343 namen de troepen van Pedro IV van Aragón delen van de Balearen in bezit. Zes jaar later werd koning Jaume III definitief verslagen tijdens de slag van Llucmajor op het eiland Mallorca. Het betekende het einde van het koninkrijk Mallorca. In haar honger naar geld had de Aragónese kroon geen oog voor de behoeften van de eilandbewoners. De inwoners moesten hoge belastingen betalen in een periode van snelle economische neergang. Slechts de rijke kooplieden in Ciutat, zoals men de hoofdstad van het eiland Mallorca toen noemde, leefden in weelde. De arme pachters op het platteland waren de hoge belastingen echter meer dan beu. Een lange periode van 1391 tot 1450 met opstanden en sociale conflicten tussen de plattelandsbevolking en de stedelijke elite in Ciutat was het gevolg. Een strijd die in het voordeel van de stedelijke elite beslecht werd; de boeren werden met een extra belastingverhoging gestraft. De kloof tussen de verarmde en onrustige boerenbevolking enerzijds, en de snelle economische ontwikkeling in de hoofdstad anderzijds werd steeds groter. Een periode van onrust en opstanden op het eiland Mallorca waren het gevolg. Het waren echter wederom de adellijke families die in de 16e en de 17e eeuw aan het langste eind trokken. Het bleven echter roerige tijden, vooral ook omdat de adellijke families onderling elkaar het leven zuur probeerden te maken en piraten de kusten afstroopten. Halverwege de 17e eeuw begon de economie zich langzaam te herstellen