Op de kliffen en rotsen langs de kust overleven alleen planten die de harde zeewind en het vele zout kunnen weerstaan. Het uitdrogende effect van wind en zout is groot, met als gevolg dat deze planten vaak laag bij de grond groeien, kleine en vlezige blaadjes hebben en incidenteel behaard zijn. Vele zijn sterk aromatisch en worden door de plaatselijke bevolking gebruikt als medicijn en als geurige specerijen. Voorbeelden zijn bergkamille (geel), dwergheesters, klaprozen en zeekraal.

Duinen

In de duinen leven plantensoorten die goed opgewassen zijn tegen wind en zout. Het zand kan moeilijk water vasthouden, met als gevolg dat de meeste planten diep wortelen om aan vocht te komen. Dankzij deze diepwortelende planten wordt het duinzand niet weggeblazen door de wind. Bekend is de helmplant (duingras), maar u kunt in de duinen ook narcissen, distels, winden (slingerplanten met klokvormige bloemen), jeneverbesstruiken en rupsklaver vinden.

Zoutwaterbekkens

Op Ibiza zijn zoutpannen die omringd worden door een eigen en unieke vegetatie. Al deze planten zijn goed opgewassen tegen het vele zout. 

Bergen en rotspunten

Op bergen en steile rotspunten vindt u plantensoorten die zich aangepast hebben aan de immer waaiende wind. Zij vallen op door hun aëro-dynamische uiterlijk, met name halfronde vormen komen veel voor. Andere planten beschermen zich met doornen tegen plantenetende dieren. De planten die tegen de hellingen groeien zien er in het algemeen anders uit; zij hebben grotere bladeren en kleurrijke bloemen. Veel van de plantensoorten in de bergen zijn inheems voor de Balearen. Tot de bekendere plantensoorten horen johannesbloemen en wikken, wilde violen en wilde krokussen, nieskruid en klein vingerhoedskruid.

Bossen

Niet minder dan 40% van Ibiza is bedekt met bos. Met name pijnbomen bedekken de heuvels en vlaktes. Naast de vele pijnbomen groeien ook eeuwenoude steeneiken, aardbeibomen en tamarinden. Tamarinden zijn tropische tot 25 m hoge bomen met bruinrode bloemen en lange, met moes en zaden gevulde peulen die vooral graag in de omgeving van de kusten wortelen. Onder de schaduwbrengende takken ontluiken kamperfoelies, wilde cyclamen, varens, brem en sarsaparilla's.

Het struikgewas

Op veel plekken waar men bomen kapte, ontstond een vegetatie met struikgewas. Deze planten zijn goed opgewassen tegen de warmte en de aanwezigheid van grazers; bovendien hebben zij weinig water nodig om te kunnen overleven. De planten hebben in het algemeen weinig bladeren; de blaadjes die zij hebben voelen vaak hard aan. Verder hebben enkele plantensoorten doorns ontwikkeld als bescherming tegen dieren. Tussen de struiken en aan de randen van bossen ontluiken in de bodem niet minder dan 20 soorten orchideeën met prachtige bloemen in allerlei kleuren, vooral in de lagere berggebieden en op de plateaus. Andere voorkomende plantensoorten zijn Italiaanse aronskelken, mirte met witte bloemen, brem, rotsrozen en asters. Beroemd zijn de kruiden die op de eilanden groeien zoals rozemarijn, venkel, munt, majoraan, venkel, laurier en malve. Zij worden door de eilandbewoners verwerkt in de heerlijke kruidenlikeuren.

Velden en bermen

In velden en wegbermen staan bloemen en planten die zich gemakkelijk voortplanten. Vandaar dat in het voorjaar velden en bermen vol staan met bloeiende klaprozen, gladiolen, madeliefjes, papavers, zeekraal, bernagie en klaver. Deze bloemen en planten zijn de boeren een doorn in het oog en worden veelvuldig als 'onkruid' bestreden. Gelukkiger zijn de boeren met de olijfbomen, vijgenbomen, johannesbroodbomen en amandelbomen die op de velden groeien. In de maanden januari en februari verzamelen de Ibizensers zich in de regio Buscatell, gelegen tussen Sant Rafel en Santa Agnès de Corona. De velden in dit gebied lijken dan met sneeuw bedekt door de vele bloeiende amandelbomen.