In 1875 werd Sevilla door de Franse componist Georges Bizet onsterfelijk gemaakt als decor voor de opera’s Carmen en De Barbier van Sevilla, een glorie die sindsdien nauwelijks is verbleekt en mede wordt gedragen door prachtige oude stadswijken en meeslepende Paasprocessies.

Voor wie goed kijkt hangt er een lichte oranje zweem over Sevilla: in 1999 ontmoette (toen nog) prins Willem-Alexander op voorspraak van Pieter van Vollenhoven hier zijn Máxima tijdens de Feria de Abril, het kleurrijke jaarlijkse evenement in de week na Pasen waar de Europese jetset graag zijn gezicht laat zien.

Sevilla heeft in de Oudheid vermaarde zonen voortgebracht, zoals de Romeinse keizers Trajanus en Hadrianus. Onder Moors bestuur groeide de stad uit tot de meest welvarende van Spanje. Na de Middeleeuwen kreeg ze het monopolie op de overzeese handel en werd er de eerste Spaanse Kamer van Koophandel gevestigd, de Casa de Contratación.

Afgeladen galjoenen brachten de stad vanaf die tijd ongekende rijkdom en status. Schilders, schrijvers en filosofen vestigden zich in de 16e en 17e eeuw in Sevilla en gaven de stad en daarmee Andalusië nog meer glans. Onder hen de schilders Velásquez en Zurbarán.

De bekendste moderne zoon van Sevilla is oud premier Felipe González die vanwege zijn Sevilliaanse afkomst de stad in 1992 bedacht met de Wereldtentoonstelling en een aansluiting op de Spaanse hogesnelheidslijn.

Het oude centrum van Sevilla ligt gedrapeerd op de oostelijke oever van de rivier. Daarin domineert Spanjes grootste kathedraal en het in omvang niet minder imposante Moorse Alcázar. De belangrijkste winkelstraten als de Calle Hernando Colón en de in het verlengde daarvan liggende Calle de la Sierpes, lopen vanaf de achterzijde van de kathedraal naar het noorden.

Wie de kathedralen van Salmanca of León heeft gezien, of nog moet bijkomen van de indrukken van het Alhambra in Granada of de moskee van Córdoba, zal zich niet snel laten imponeren door alleen de omvang van de monumenten van Sevilla.

Een zwerftocht door de voormalige joodse wijk, de Barrio Santa Cruz, is een beter idee. U vindt er een fascinerend samenstel van hoge, smalle en witgekalkte straatjes, met bloemen versierde balkons en patio's, van winkeltjes, tapasbars en restaurants. Veel huizen hebben hier een zaguán, een diep en dikwijls prachtig betegeld voorportaal. Evenals de ramen van de huizen zijn ze afgeschermd met smeedijzeren hekwerken die fleurig worden omlijst met bougainvilles en geurige jasmijn.

De Barrio Santa Cruz is zeker een van de mooiste van Sevilla en bijna een must voor wie de stad bezoekt.

Minder gecultiveerd en volkser is de befaamde Barrio Triana. Dit is een echte wat wordt genoemd 'barrio bajos', een Spaanse volkswijk. Hier wordt 's avonds ook zonder toeristen de flamenco gedanst en gezongen. Deze wijk ligt op de andere oever van de rivier tussen twee bruggen, de Puente Isabel II en – stroomafwaarts - de Puente San Telmo. Deze laatste brug markeert de plaats vanwaar Magelhães, de ontdekker van Vuurland (Tierra del Fuego) in Zuid-America zijn wereldreis begon.

Bezienswaardigheden

De laat-gotische kathedraal van Sevilla is de grootste ter wereld op die van de Sint Pieter in Rome en de Sint Paulus in Londen na. De bouw ervan nam ruim honderd jaar in beslag. Er werd in 1430 mee begonnen onder leiding van een onbekende Franse bouwmeester.

Van de vroegere moskee die op deze plaats heeft gestaan zijn alleen de Giralda, de slanke 12e-eeuwse minaret, en de Patio de los Naranjos over. De toren dateert oorspronkelijk uit 1184 en kan worden beklommen. Beide Moorse scheppingen maken deel uit van de kathedraal waardoor zowel het christelijke als Islamitische religieuze bouwwerk geweld wordt aangedaan. Niettemin is het een indrukwekkend geheel.

De kathedraal heeft maar liefst vijf schepen en het altaarstuk van 20 bij 13,5 meter behoort tot het grootste ooit gebouwd. In de 15e en 16e eeuw is er door verschillende kunstenaars aan gewerkt. Het kolossale gotische koor telt niet minder dan 116 zitplaatsen. Mooi in al haar grootsheid is de in platereske stijl opgetrokken de Capilla Real die in de tweede helft van de 16e eeuw achter de centrale kapel, de Capilla Mayor, is gebouwd.

In deze Koninklijke kapel bevindt zich onder andere het praalgraf van Alfons X, gedurende de tweede helft van de 13e eeuw koning van León en Castilië. In de kerkelijke schatkamer die is ondergebracht in de sacristie (links achter in de kathedraal) treft u tussen al het koninklijke en kerkelijke goud en zilver de kostbaarste Goya's, Zurbaráns en Murillo's aan.

Naast de sacristie bevindt zich het graf van Columbus. Het is de vraag of hij hier ook werkelijk ligt begraven. Volgens recente onderzoekingen is de laatste rustplaats van de ontdekker van de ‘Nieuwe Wereld’ in Santo Domingo, de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek.

Aan de westzijde van de kathedraal staat de voormalige Handelsbeurs (Casa Lonja). Achter de strakke voorgevel van dit in de 16e eeuw door bouwmeester Herrera ontworpen gebouw, zijn de Indiaanse Archieven (Archivo de Indias) ondergebracht. Tienduizenden unieke kaarten, documenten en boeken werpen er nieuw licht op het roemruchte koloniale verleden van Spanje. Er zijn bijvoorbeeld brieven bewaard gebleven van Columbus en Amerigo Vespucci.

Aan dezelfde Plaza del Triunfo als waaraan de kathedraal en de beurs staan, staat ook het Alcázar. Het huidige gebouw is gedeeltelijk een reconstructie van het oorspronkelijke in de 14e eeuw gebouwde paleis van Pedro I de Castilië (‘Peter de Wrede’). Het werd in de 18e eeuw door brand zwaar beschadigd.

Het Alcázar is in mudéjarstijl opgetrokken en vrijwel alle Spaanse koningen hebben er in de 17e en 18e eeuw korte of langere tijd geresideerd. Ondanks de later aangebrachte christelijke kapellen is de sfeer nadrukkelijk Moors. Dat is vooral terug te vinden in een aantal patio's op de begane grond.

Beroemd zijn de Patio de las Doncellas (‘Patio van de Dienstmaagden’), de kleine Patio de las Muñecas (Patio van de Poppen) en de Salon de Embajadores (‘Salon van de Ambassadeurs’). Onder in het gebouw bevinden zich de Arabische baden en op de 1e verdieping is een aantal koninklijke privévertrekken waaronder een kapel. De tuinen achter het Alcázar zijn niet uitgesproken Moors maar vertonen Franse invloed.

Ten noordoosten van de kathedraal staat het Huis van Pontius Pilatus (Casa de Pilatos). Dit is een historisch curiosum dat even bizar als fascinerend is. Het huis is een replica van dat van Pontius Pilatus in Jeruzalem. De snobistische rijkaard Don Fadrique de Ribera, Markies van Tarifa, gaf in de 16e eeuw na een bezoek aan Palestina opdracht tot de bouw ervan.

Van de vele musea die Sevilla telt mogen er twee niet ongenoemd blijven. In de eerste plaats het Archeologisch Museum (Museo Arqueológico). Het gebouw staat achterin het Parque de Maria Luísa. Hier zijn de belangrijkste vondsten bijeengebracht uit de verwoeste Romeinse stad Itálica. De ruïnes ervan liggen 10 km ten noorden van Sevilla. Ook is er de ‘Schat van Carambolo’ te bezichtigen, afkomstig uit het antieke Tartesium dat ten zuiden van Sevilla moet hebben gelegen.

Verder het Museum voor Schone Kunsten (Museo de Bellas Artes) dat enkele straten ten noorden van het station ligt en is ondergebracht in een 17e-eeuws klooster. De collectie is met grote zorg en kennis samengesteld en bevat prachtige doeken van oude meesters. Er is werk te zien van onder andere El Greco, Zurbarán en Velásquez.

Sevilla is gezegend met veel schaduwrijke stadsparken. Het mooiste en tevens grootste is het eerder genoemde Parque de María Luisa. Oorspronkelijk als Engelse tuin opgezet, heeft de Franse tuinarchitect Forestier er later zijn stempel op gedrukt. Een aantal gebouwen in het park dateert uit de tijd van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929.

Het park ligt ten zuiden van de binnenstad en is eenvoudig te bereiken door de rivier stroomafwaarts te volgen.

Op de Plaza de la Maestranza staat Spanjes grootste en belangrijkste arena. Hier verschijnen alleen de allerbeste stierenvechters voor een eveneens uitgelezen publiek. Het Spaanse seizoen van de Corridas de Toros wordt hier met Pasen officieel geopend, zij het dat de prelude plaatsvind in het gehucht Valdemorillo bij Madrid. De arena kijkt uit over de Paseo de Cristobal Colón die parallel aan de rivier loopt.

Sevilla staat vereder bekend om zijn goede Art Galleries waar vaak uitstekend werk te koop is van jonge Spaanse kunstenaars.

Evenementen

Sevilla is de stad van de flamenco. Van hotellobby's tot donkere kroegen, van toeristische flamenco-reataurants tot ideële culturele centra, de flamenco - of wat daar soms voor door gaat - is overal. Het echte werk vindt u in Centro Cultural Casa de Memoria, Calle Cuna 6. Hier treden de Andalusische grootheden op. Er is een dagelijkse voorstelling om 19:30 en 21:00 u. Omdat het aantal plaatsen beperkt is, is het raadzaam telefonisch te reserveren (954 560 670), of er van te voren even langs te gaan. Toegang: € 16. 

Met Pasen worden in Sevilla de beroemde boeteprocessies gehouden. Gemaskerde en met puntmutsen getooide boetelingen (z.g. casteleros) dragen metershoge Bijbelse figuren rond. Gedurende de Paasweek, van palmzondag tot paaszondag, worden er elke dag een of meer processie gehouden, in totaal 57! Ze beginnen doorgaans om middernacht en duren tot 12.00 ‘s middags.

Na Pasen begint de eveneens in het hele land bekende Feria de Abril de Sevilla. Het wordt ook wel kortweg Feria de Abril of Feria de Sevilla genoemd. Het startsein  wordt gegeven op de dinsdag na Pasen en ook dit feest duurt een volle week. Het is een aaneenschakeling van vee- en paardenmarkten, dagelijkse stierengevechten en kleurrijke ruiterparades met statige caballeros te paard met in traditionele klederdracht gestoken Sevillaanse señoritas.

Er is een prachtige lichtshow in de stad, de Alumbrado, Het gigantische terrein waar het feest vrijwel dag en nacht doorgaat, ligt in de Barrio Triana op de westelijke oever van de rivier.

Wilt u voor het Feria de Sevilla alvast in de stemming komen, bezoek dan in Nederland in het Paasweekend het jaarlijkse Spaanse Feria de Amsterdam in het Westerpark.