Haut-Limousin

Monts de Blond

Ten zuiden van Mortemart strekken zich de Monts de Blond uit, een uitloper van de bergen van Limousin. De hoogste top van het granieten bergmassiefje is 514 m hoog. Het is een gebied vol legendes en geheime rites. Talloze overblijfselen uit het Neolithicum (het jongere steentijdperk) en de Gallo-Romeinse tijd liggen verspreid tussen de heuvels. Overal steken menhirs (voorhistorische, hoge en lange stenen als grafzuilen; circa 4000 v.Chr.) en dolmen (Keltische grafmonumenten) vanuit het landschap omhoog. Smalle weggetjes en zanderige paden leiden naar de talrijke ruïnes uit het Keltische tijdperk. De bekendste zijn de Rochers de Fées, de 5,10 m hoge menhir van Cinturat (de hoogste van de Haute-Vienne), de steen van Arnac en de Pierre Barlante de Boscartus (de wankele rots). Degene die er in slaagt om met de handen de Pierre Barlante de Boscartus omver te duwen krijgt zijn al wensen vervult.

De D3 van Oradour-sur-Glane en Cieux naar Blond en Bellac voert dwars door de Monts de Blond.

Cieux

Rondom Cieux staan menhirs en dolmen. In het gehucht staat de 12de-eeuwse Kapel du Bois-du-Rat. Ten zuidoosten van het dorp ligt het Etang de Cieux, een stuwmeertje met een strand.

Blond

Aan de noordelijke rand van de Monts de Blond ligt het dorpje Blond met de romaanse Saint-Martinkerk uit de 12de en deels 13de eeuw. In de 16de eeuw versterkte men het gebouw om aanvallen van de hugenoten te kunnen weerstaan. In de omgeving van de Rochers de Puychaud staan dolmens.

Vaulry

In het oostelijk deel van de Monts de Blond ligt het gehucht Vaulry 450 inwoners). De nederzetting heeft een 12de-eeuws kerkje met een opmerkelijk retabel. In de omgeving staat de kapel van Vaulry. Vanaf hier heeft u een goed uitzicht op de Monts de Blond.

Toeristen-informatiekantoor: in Bellac.