De stad ligt in een vruchtbaar tuinbouwgebied met bananen- en sinaasappelplantages. Tomaten spelen echter de hoofdrol, bedekt door dichtgeweven kunststof netten die bescherming bieden tegen hebberige vogels. Dit is goed te zien wanneer je de stad van bovenaf nadert. La Aldea kwam onlangs in het nieuws toen bleek dat de tomatenkwekers nogal wat illegale arbeiders in dienst hebben. De tomatenteelt van Gran Canaria ondervindt concurrentie van Marokko maar tomaten zijn nog steeds een belangrijk exportproduct. Een salade van zongerijpte Canarische tomaten smaakt altijd goed!

Hoewel er geen echte bezienswaardigheden zijn is San Nicolás een plezierige, bedrijvige stad (behalve tijdens de siësta). Door de relatief geïsoleerde ligging krijgt het weinig toeristenbezoek; de mensen rijden er hooguit doorheen op weg naar andere oorden, Puerto de la Aldea bijvoorbeeld.

Cactualdea Cactuspark

Een paar kilometer buiten San Nicolás de Tolentino ligt bij het plaatsje Tocodomán Cactualdea een goed gevonden naam voor een park met duizenden cactussen. Dagelijks geopend, Tel: 928 891 228. De ingang van Cactualdea is gemarkeerd met een grote groene nepcactus. Een Duitse bioloog zorgde voor de inrichting van het uitgestrekte park (het grootste privépark van de Canarische Eilanden) op een stuk grond dat hij van de kerk kocht. Er staan honderden cactussoorten, niet alleen van de Canarische eilandengroep maar ook van Madagaskar en uit Latijns-Amerikaanse landen.

Je krijgt er een goed beeld hoe ontzettend veel verschillende soorten van deze stekelige planten er bestaan. Palmbomen, drakenbomen en vetplanten houden de cactussen gezelschap. Vanuit Cactualdea worden cactussen geëxporteerd en je kunt er zelf ook eentje kopen om als souvenir mee naar huis te nemen. Leuk voor de kinderen: er lopen pauwen, kippen, geiten en struisvogels rond en een paar kamelen. Verder is er een amfitheater voor demonstraties van Canarisch worstelen en folkloristische shows, een restaurant en een wijnproeverij. Genoeg te beleven dus.  

Puerto de la Aldea

Even ten westen van San Nicolás kom je bij het vissershaventje van Aldea, ingeklemd tussen twee steile hellingen. Punta de la Aldea, het meest westelijke puntje van het eiland, ligt in de buurt. Ten zuiden van de haven ligt een lang (kiezel)strand. Wil je hier gaan zwemmen, wees dan voorzichtig: de bodem gaat meteen de diepte in en de stromingen zijn verraderlijk.

Aan de kleine promenade achter het strand zitten een paar visrestaurantjes waar je een prima lunch kunt samenstellen met verse vis, papas arrugadas en tomatensalade. De lokale specialiteit is pulpo, octopus. De promenade eindigt bij een zoetwatermeertje waar ieder jaar in september een apart feestje wordt gevierd.

Mooiste kustroute

Honderden meters boven de kustlijn loopt de meest spectaculaire kustweg van Gran Canaria, tussen Puerto de la Aldea en Agaete in het noorden (39 km, circa een uur rijden). Links staan steil aflopende kliffen in de schuimende golven van de zee, rechts ligt het grote Parque Natural de Tamadaba, een groot beschermd natuurgebied. Vanwege de vele scherpe bochten in de smalle weg moet je als bestuurder wel het hoofd koel houden maar onderweg zijn genoeg gelegenheden om even te stoppen en te genieten van het uitzicht.

Ongeveer negen kilometer na Puerto de la Aldea bereik je al de Miradór del Balcón en even verderop het uitkijkpunt Andén Verde, gelegen op het gelijknamige plateau. Beide plekken liggen op een hoogte van vijfhonderd meter en bieden een magnifiek panorama van 360° op de oceaan en het eiland. Bij helder weer is El Teide op Tenerife zichtbaar. Halverwege deze weg ligt het dorpje El Risco, handig voor een koffie- en toiletstop. Vanaf dit dorp loopt een zijweg naar het strand. Ook verderop zijn nog een paar zijwegen naar strandjes.

NB: deze weg is in omgekeerde richting mogelijk mooier, vooral aan het einde van de middag!

Mooiste landroute

Vanaf San Nicolás is ook het hooggelegen bergdorp Artenara te bereiken, een lange maar wonderschone route langs diepblauwe stuwmeren en indrukwekkende natuur waarbij een hoogteverschil van circa 1200 meter overwonnen moet worden. De weg is slechts 25 km lang maar trek er gerust een dik uur voor uit. De meeste mensen nemen eenvoudigweg niet de tijd voor deze route. Ga je dit avontuur wel aan dan maak je kennis met een uniek, zelden door toeristen bezocht deel van het eiland.