Gescheiden van de rest van het land door de smalle Istmo de la Pared vormt het een aparte wereld met een eigen ontstaansgeschiedenis. Bij de Istmo, van west- tot oostkust slechts vijf kilometer breed, gaan de oker- en aardetinten van het midden van het eiland over in de jables, een woestijnachtig, leeg gebied bedekt met zand, glooiende duinen en spaarzame vegetatie die gedijt op de zoute zeelucht.

De wind en de mobiliteit van het zand bepalen het steeds veranderende landschap dat ook een habitat vormt voor allerlei vogels. Van dezelfde wind wordt goed gebruikgemaakt door de turbines in het windmolenpark bij Costa Calma – zij leveren 15% van de energie op Fuerteventura.

Jandía is aan alle kanten omzoomd door ongekend mooie stranden. Volg je vanaf Costa Calma de weg naar het zuiden dan valt er veel te genieten van mooie vergezichten op de oceaan en veel zilverwit zand tegen een achtergrond van de knalgroene zee en donkere vulkanische stenen. Af en toe lijkt het wel nep, zo intens zijn de kleurcontrasten.

Vanwege de grote ecologische waarde behoort bijna geheel Jandía tot een beschermd natuurgebied. Ooit was het een landbouwstreek, nu draait bijna alles er om het toerisme.