Het klimaat is er vrij mild en daardoor zijn alle Ionische eilanden, behalve het rotsachtige Kythira, erg groen en rijk aan bloemen (vooral in het voorjaar). Omdat ze zo vruchtbaar en groen zijn, werden deze eilanden al heel vroeg in de geschiedenis bewoond. Archeologische vondsten uit het Stenen Tijdperk bewijzen dat er toen al tekenen van leven waren. In de tijd van de Trojaanse oorlog (de Myceense periode) komen de eilanden tot grote bloei. Held in de werken van Homeros was Odysseus, de koning van Ithaka. Korfoe en Lefkas waren erg belangrijk voor de Corinthiërs die de eilanden als doorvoerhavens naar Italië en verder gebruikten.

Naast een heleboel onbewoonde eilandjes en rotsformaties bestaan de Ionische eilanden uit zeven eilanden die allemaal erg in trek zijn bij de vakantieganger. Het bekendste, maar niet het grootste eiland is Korfoe (Kerkyra voor de Grieken). Het eiland is per vliegtuig te bereiken en per boot vanuit Patras en Igoumenitsa. Ook vanuit de Italiaanse steden Bari, Brindisi, Ancona en Otranto vertrekken ferry's naar Korfoe. Daaronder ligt het piepkleine Paxi. Het oorspronkelijke schiereiland Lefkas is door een brug met het vasteland verbonden. Het mooie Kefalonia met de overweldigende natuur is het grootste eiland in de Ionische Zee. Ernaast ligt het kleine Ithaki, koninkrijk van Odysseus. Het schildpaddeneiland Zakynthos is de hekkensluiter in het rijtje eilanden dat allemaal onder elkaar ligt. Toch is er nog een eilandje dat hoewel het verder van de rest van de Ionische eilanden ligt, wel deel uitmaakt van deze eilandengroep. Het is Kythira, eiland van Afrrodite.