Ithaki is maar klein en vormt samen met Kefalonia de prefectuur van Kefalonia. Het ligt maar een paar kilometer ten oosten van Kefalonia. Het eilandje is lang en smal en wordt in het midden bijna doorklieft door de baai van Skinos. Ithaki is bergachtig en groen met een rotsachtige kust. Er zijn mooie zandstranden te vinden. Ook hier heeft de aardbeving van 1953 flink huisgehouden en is dus nog maar weinig ouds bewaard gebleven. Op het eiland groeien voornamelijk olijfbomen, cipressen, amandelbomen en oleanders. Er wordt naast olijfolie, wijn gemaakt en honing. Veel inwoners werken van oudsher in de scheepsvaart.

Ithaki in het kort:

# Oppervlakte: 96 km2

# Kustlijn: 101 km

#Inwoners: ca 2.000

#Hoofdstad: Vathi

Vathi en omgeving

De mooie hoofdstad Vathi ligt verscholen in een uitloper van de baai van Molos aan de oostkust van het eiland. De open zee is niet te zien, het lijkt of de stad rondom rond is ingesloten door bergen. In de baai voor de haven ligt het eilandje Lazaretto, waar in de Venetiaanse tijd passagiers en bemanning van buitenlandse schepen zo’n veertig dagen in quarantaine moesten doorbrengen uit angst voor ziektes en epidemieën. In de 19de eeuw deed het dienst als gevangenis. Nu fungeert het groene eilandje waar een kerkje op staat vooral als romantische trouwlocatie.

Vathi is een gezellige havenplaats met veel taverna’s en terrasjes. De huizen en gebouwen die na de aardbeving in 1953 waren verwoest, zijn in traditionele stijl herbouwd. Rondom Vathi liggen mooie stranden.

Bezienswaardigheden in de stad zijn o.a. d Metropolis-kathedraal, de Agio Nikolaoskerk met een icoon van Christus die vermoedelijk door El Greco geschilderd is en het huis van Drakoulis. In dit neoklassieke gebouw is een café gevestigd. Er zijn ook twee musea in Vathi: het Maritiem museum, waar tevens een permanente tentoonstelling van volkskunsten is te zien en een klein Archeologisch Museum.

Ongeveer 4 km van Vahti ligt de zogenoemde Nimfengrot. De weg ernaartoe is onverhard en met borden aangeven. Volgens Homeros zou Odysseus in deze grot de schatten van de Faiaken hebben verstopt. Volgt u weer de hoofdweg langs de kust richting westen dan komt u bij Piso Aetos uit waarachter zich op een heuvel de resten van ‘Het Paleis van Odysseus' bevinden. Althans zo wordt het door de bewoners genoemd. Het is eigenlijk de antieke nederzetting Akomenes, maar archeoloog Heinrich Schliemann heeft tevergeefs proberen te bewijzen dat het wel degelijk het onderkomen van de avontuurlijke koning was en de inwoners geloven het maar al te graag. Een tweede weg zuidwaarts vanaf Vathi leidt naar het verlaten 17de eeuwseTaxiarchonklooster dat op een hoogte van 500 m. ligt en een derde route leidt uiteindelijk naar de Bron van Arethousa, waar de zwijnenhoeder Eumaios die Odysseus hielp, volgens Homeros’ Odyssee zijn dieren liet drinken. Het is wel een behoorlijk stevige wandeling door bergachtig gebied over rotsige paadjes ernaartoe. Alleen geschikt voor geoefende wandelaars met goede schoenen!

Het noorden

Bij het havenplaatsje Piso Aetos aan de Molosbaai gaat de weg verder richting noorden. Na ongeveer 6 km splitst de weg zich. Naar rechts leidt naar het mooi Kathara-klooster op 600 m. hoogte waarvandaan het uitzicht magnifiek is. Het geldt als religieus centrum van het eiland. Verderop ligt het hoogst gelegen dorp van Ithaka, Anogi. De volgende plaats op deze route is Stavros, het grootste dorp van noordelijk Ithaki. Stavros kan ook bereikt worden via de kustweg die links van de splitsing verder gaat via Agios Yiannis met een zandstrand en het dorpje Lefki en ook uitkomt in het gezellige Stavros dat ook per bus vanuit de hoofdstad te bereizen is. Nog steeds zijn archeologen bezig om te bewijzen dat zich dan wellicht hier het paleis van Odysseus ooit zou hebben bevonden en wel op de heuvel Lofos ton Pilikaton bij het dorp Pilikata ten noorden van Stavros. In Pilikata is een klein archeologisch museumpje. Stavros waar op het dorpsplein het borstbeeld van Odysseus staat, is een goede uitvalsbasis om het uiterste noorden van het eiland te bezichtigen.

De noordelijke dorpjes zijn niet verwoest door de aardbeving in 1953 dus nog heel authentiek. Het hoog gelegen Exhogi bijvoorbeeld, een dorpje dat ooit zeer welvarend was, maar door de vele piratenaanvallen langzaam maar zeker leegstroomde. Nu wonen er nog maar een stuk of zestig mensen. Ook zeer de moeite waard zijn de uiterst noordelijk gelegen plaatsjes Platrithea, Kalamos en Kolieri die gelegen zijn temidden van overweldigend natuurschoon. Het vissersplaatsje Frikes aan de gelijknamige baai is erg gezellig. Tussen dit plaatsje en het zuidelijk daarvan gelegen pittoreske Kioni aan de baai van Kioni liggen erg mooie stranden.