In de elfde eeuw ontstond nabij de plaats Frydlant op de basaltrots een vesting van dezelfde naam. In de eeuwen daarna werd de burcht voortdurend uitgebreid en verbouwd. Halverwege de zestiende eeuw werd het landgoed door Friedrich, een telg uit het lutherse, adellijke geslacht von Redern gekocht. Hij gaf een Italiaanse architect rond 1600 opdracht de gotische voorburcht tot een renaissanceslot om te toveren. Prachtige sgraffito’s bedekken een groot deel van de muren van dit slot. Het complex is onlosmakelijk met de legendarische Albrecht von Waldstein (zie Cheb) verbonden. Deze legeraanvoerder kreeg het kasteel in 1620 in handen. De voormalige eigenaar, Christoph von Redern ondersteunde in 1619 de opstand tegen de katholieke Habsburgers. Na de nederlaag in de slag op de Witte Berg (1620) verliet hij zijn landgoed en vluchtte naar het buitenland, Zijn bezittingen werden door de keizer geconfisqueerd. De roemruchte Waldstein is door de penselen van Christiaan Maulpertsch op het linnen vastgelegd. Dit portret hangt tussen schilderijen van andere voormalige bewoners. Von Waldstein heeft niet veel plezier van zijn eigendom gehad, want in 1634 werd hij te Cheb vermoord. Vanaf die tijd is het complex tot aan de confiscatie door de staat in het bezit van de keizerlijke veldheer Gallas en zijn nakomelingen gebleven. De belangstelling voor het kasteel, die door Schillers drama Waldstein opgewekt werd, heeft ervoor gezorgd dat het kasteel al in 1801 voor het publiek werd opengesteld. Een rondgang door het complex voert langs de voor een groot deel weelderig ingerichte vertrekken. De collectie omvat een interessante verzameling wapens, glaswerk, aardewerk en meubilair in diverse stijlen. Op een van de torens heeft een Zweedse legeraanvoerder in 1647 (Dertigjarige Oorlog) aangebracht: ‘Pax bello potior, sequar trahentia fata!’ (de vrede is sterker dan de oorlog, ik volg het mij voortslepende noodlot).