Begin jaren negentig waren er 75.000 mensen werkzaam in de textiel- en leerindustrie. Het hele productieproces van schaap of koe in de wei tot trui of schoen in de winkel had in Bosnië zelf plaats. Een aantal kleinere bedrijven heeft na de oorlog deze draad weer opgepakt. Ook een klein deel van de chemische industrie, die beschikt over grondstoffen als hout en zout, is weer hersteld. Met steun van ontwikkelings- en privatiseringspogramma’s proberen enkele ondernemers deze industrietak nieuw leven in te blazen.

Het grootste deel van de fabrieken staat echter nog steeds weg te rotten. Als erfenis hebben deze Bosnië ook nog eens opgezadeld met een reusachtig milieuprobleem. Buitenlandse investeerders worden voornamelijk afgeschrikt door de instabiele politieke situatie. De Wereldbank probeert buitenlandse investeringen te stimuleren, de laatste jaren met enig succes.