Daarbij komt nog dat de boerenbevolking vaak uit meer dan armoedige onderkomens kwam en er in hun woonsituatie dus een meer dan riante verbetering ontstond. In diezelfde tijd ontstonden industrieterreinen aan de rand van de steden en er was werk in overvloed. Hoewel laag betaald, betekende dat in veel gevallen toch een geweldige verbetering voor de mensen die op het platteland geboren waren.

Van de Bulgaarse bevolking leeft 71% in de steden (2010) en dat percentage loopt nog steeds op. Het platteland lijkt ontvolkt te worden, het zijn hoofdzakelijk de ouderen die er achterblijven. Vandaag de dag is de woningnood in de steden groot, ouders en kinderen blijven om tal van redenen, maar voornamelijk vanwege redenen met een sociale of financiële achtergrond, bij elkaar wonen.

De huurprijzen voor de ‘kazernes’ zijn bijzonder hoog. Dat komt omdat buitenlandse bedrijven de Bulgaarse markt aan het ontdekken zijn en ze hun personeel tegen elke prijs in de buurt van hun bedrijven willen hebben. De huizen die niet verhuurd zijn aan financieel beter draagkrachtigen, zijn eigendom van de bewoners die dit familiekapitaal met grote zorg koesteren. Daarmee zijn ze niet uit de zorgen.

De kosten voor verlichting en verwarming zijn zo hoog dat vrijwel niemand het zich kan permitteren om gedurende de gehele winter de verwarming te laten branden. De kosten voor elektriciteit en water zijn al even hard gestegen. Een maand ‘normaal’ de winter doorkomen betekent een investering van een modaal jaarloon.