China

Swipe

Algemene informatie

Ik zal nooit het bezoek van mijn moeder aan Beijing twee jaar geleden vergeten. 72 was ze, toen ze voor het eerst in haar leven naar China kwam. Kort nadat ze in mijn appartement in de binnenstad gearriveerd was begon deze pietepeuterige vrouw haar koffer uit te pakken. Tussen haar kleren en schoenen zaten een paar artikelen die mij verrasten: tien rollen wc-papier en een pak wasmiddel.

Ik kon niet bedenken waarom ze die spullen nodig dacht te hebben voor een reis die maar twee weken zou duren. Maar toen daagde het me plotseling: afgezien van brieven die ik had gestuurd en gesprekken die wij hadden gehad over mijn leven in China, waren haar voornaamste bron van informatie over het land verouderde en overdreven voorzichtige gidsen die voor het merendeel waren geschreven door kortstondige bezoekers.

Deze boeken vormden de eerste generatie reisgidsen van China. De auteurs ervan waren pioniers die hun reizen in de periode tussen eind jaren 1970 en begin jaren 1990 maakten, toen China na ettelijke decennia van isolement net voor de wereld was opengegaan. Toeristen die in die jaren de reis naar China ondernamen, moesten zich inderdaad zorgen maken over het vinden van zulke basale benodigdheden.

Destijds hadden nog maar weinig toeristen China gezien - en had China nog maar heel weinig toeristen gezien. Om die reden belastten alleen die auteurs zich met de taak van het schrijven van reisgidsen - gidsen van landen die in onze moderne tijd terra incognita waren - die ontberingen als een onderscheiding zagen, die er een eer in stelden "pioniers" te worden genoemd ongeacht hoeveel eindeloze ongerieflijke treinreizen ze daarvoor moesten maken. Het hoorde allemaal bij de prijs die men moest betalen om de moderne geschiedenis in te gaan als een van de eersten die het nieuwe China hadden betreden, een land dat voor de buitenwereld meer dan een generatie lang in mysterie gehuld was geweest.

Nadat deze boeken gepubliceerd waren, gebeurde er iets grappigs: reizigers die de routes volgden die deze populaire titels aanbevalen, schiepen al gauw subculturen en eigen werelden binnen China; werelden van buitenlandse reizigers en ontmoetingsplaatsen van backpackers waar de voornaamste culturele ervaringen niet-Chinees zijn: Europeanen en Amerikanen die Australiërs en Israëli's tegenkomen terwijl ze banana pancakes verorberen in restaurants waar Hollywoodfilms worden vertoond op grootbeeld-tv's en Eminem op de stereo-installatie wordt gedraaid.

Hoewel deze boeken van de eerste generatie elke paar jaar worden bijgewerkt, blijven ze meestal wat ze in wezen waren - gidsen voor mensen die op zoek zijn naar wat zij zien als avontuur.

Uit deze eerste-generatie reisgidsen had mijn moeder haar verouderde ideeën van China die gebaseerd waren op ervaringen van een vroege generatie van bezoekers van het land. De wereld waarover zij gelezen had, was er een waarin een rol wc-papier moeilijk te vinden was, en waar zelfs het afspoelen van je tandenborstel met leidingwater tot darmklachten kon leiden.

Stel u haar verrassing voor na haar aankomst in Beijing, toen ze in plaats van zorgen over wc-papier voor moeilijke keuzes kwam te staan als waar ze zou gaan eten in dit paradijs van lekkerbekken. Zou het peking-eend worden of Indische, Italiaanse of Japanse keuken? Of iets minder gewaagds van het Outback Steakhouse of TGIFriday's? Stel u haar verbijstering voor toen ze in plaats van op het gevreesde gebrek aan waspoeder te stuiten, geconfronteerd werd met de uitpuilende schappen met schoonmaakproducten van mijn plaatselijke supermarkt, waarvan de bekende namen en schreeuwende kleuren om de aandacht van de kieskeurige klant streden.

Misschien wel haar grootste misser was haar verwachting dat het straatbeeld van Beijing zou worden beheerst door in Mao-pakken geklede fietsers, in plaats van door de onafgebroken stroom nieuwe Audi's en Buicks die ze zorgvuldig ontweek.

Zoals mijn moeders ontdekkingen laten zien, ondergaat China zulke snelle veranderingen dat zelfs een reisgids die een paar jaar geleden is geschreven, bijna nutteloos is. China is geen reisdoel meer voor mensen die erop uit zijn verhalen van gebrek, ontbering en overwonnen moeilijkheden te verzamelen.

Deze website biedt een nieuw inzicht in alles wat Chinees is. Het werpt een nieuw licht op China's steden en bezienswaardigheden, waarin buitenlandse en plaatselijke perspectieven naadloos in elkaar overgaan.

VakantieArena China bevat inkijkjes in wat er in en rondom China's beroemdste steden zoal te doen is, tevens geeft hij de onweerstaanbare mix van culturele inzichten en praktische informatie weer die is bedoeld om alle lezers, buitenlanders en Chinezen, aan te spreken en hun een voorproefje van een echte reis naar China te geven.

10 prachtige bestemmingen in China