De eerste rooms-katholieke priester die China bezocht was Giovanni da Montecorvino, die in 1294 door het Vaticaan naar de hoofdstad van de Yuan-dynastie, Dadu – het huidige Beijing – werd gezonden. Hij werd door de keizer ontvangen en kreeg toestemming een kerk in Dadu te bouwen en er te prediken. In 1307 werd in Dadu een bisdom gevestigd, waarvan da Montecorvino tot zijn dood in 1328 de bisschopszetel bezette.

In 1338 werd de franciscaner priester Giovanni de’ Marignolli door de paus (inmiddels in Avignon) naar China afgevaardigd, waar hij in 1342 aartsbisschop van Dadu werd. Maar het christendom werd alleen door de heersende Mongoolse klasse gehuldigd, en toen de Ming-dynastie de Yuan-dynastie ten val bracht, werden het katholicisme en het nestoriaanse christendom samen met de Mongolen uit Centraal-China verbannen.

De tweede instroom van het katholicisme in China kwam met de komst van de Italiaanse jezuïet Matteo Ricci naar Macau. Hij bouwde kerken in Guangdong en verzamelde een tachtigtal lokale priesters om zich heen. Ricci en zijn volgelingen werkten binnen het kader van de Chinese cultuur en etiquette, en introduceerden de westerse wetenschap van die tijd in China. Hij verkreeg de positie van hofastronoom en diende zowel de Ming- als de Qing-dynastie, door het vertrouwen van keizers en hoffunctionarissen te winnen. Het katholicisme greep snel om zich heen en kreeg zo’n 300.000 volgelingen en 250 kerken in China. Maar de jezuïtische benadering van het Chinese katholicisme stuitte op bezwaren van franciscanen en dominicanen. De daaruit voortvloeiende onenigheid leidde tot de Ritenstrijd, en in 1704 vaardigde het Vaticaan een verbod uit op Chinese gebruiken als de voorouderverering, waarvan de jezuïeten hadden betoogd dat die niet in strijd was met de katholieke leer. Dit ergerde keizer Kangxi, en hij beval de verbanning van alle missionarissen die de Chinezen van hun gebruiken probeerden te bekeren. Dit was het begin van een honderd jaar durend verbod op het katholicisme, en betekende het einde van de tweede fase van missieactiviteiten in China.

In 1807 arriveerde Robert Morrison, van de London Missionary Society, in Guangzhou. Hij predikte niet alleen het evangelie, maar vertaalde ook het Oude en het Nieuwe Testament in het Chinees. Hij was de eerste zendeling die het protestantisme predikte, maar zijn zending had weinig succes, en in 1814 had hij nog maar één volgeling.

De derde entree van het katholicisme in China kwam in 1840, na de Opiumoorlog. Deze oorlog had China tot een halve kolonie gemaakt, en buitenlandse missionarissen wisten een reeks privileges te verwerven, waaronder het recht om bekeerlingen te maken. Veel succes bij de Chinezen, die het christendom als een “buitenlandse godsdienst” bleven beschouwen, had dit niet.