Over het algemeen wordt de bouwkunst aangeduid als koloniale stijl. Dat geldt altijd als er wordt gesproken over de meer dan 400 jaar waarin Cuba een Spaanse kolonie was. Binnen die koloniale stijl zijn diverse andere stijlen te onderscheiden. Ze hebben gemeen dat ze speels en fantasievol zijn, soms bijna kitscherig. Zelfs aan de tralies en de markiezen aan de buitenkant van de woningen en gebouwen is grote aandacht besteed en dat straalt er dan ook van af.

De kleurstelling is meestal zacht, men gebruikte veel pasteltinten. Het traditionele wit, in veel landen in de tropen veelvuldig toegepast, komt men op Cuba nauwelijks tegen: het is te fel aan de ogen.

In scherpe tegenstelling daarmee staat de sociale woningbouw. Vierkant, kleur- en stijlloos, woonkazernes, gespeend van elke vorm van fantasie. Het doel dat men daarmee nastreefde werd bereikt, de sloppenwijken zijn (zo goed als) verdwenen.