Uniek op de Lofoten zijn de rorbuer (ro = kleine woning, bo= om in te wonen). Dit zijn van oorsprong kleine houten woningen langs het water waar de vissers verbleven als ze gingen vissen. De vissers die in de winter van heinde en verre kwamen om kabeljauw te vangen woonden veelal tijdelijk in rorbuer. Deze rorbuer werden meestal groepsgewijs vlak bij het strand of de kust gebouwd en de vissersroeiboten lagen voor de deur. Ze waren vroeger vaak eigendom van grootgrondbezitters en patriciërs die de huisjes verhuurden aan de vissers. De huisjes werden meestal rood geverfd op basis van kabeljauwleverolie. Ook andere kleuren werden wel gebruikt, zoals okergeel. De rorbuer bepalen door hun karakteristieke uiterlijk, samen met de visdroogrekken, vishallen en boothuizen, de architectonische ambiance van de Lofoten. Een traditionele rorbu bestond uit twee delen. Een woongedeelte waar de vissers kookten, aten, sliepen in kooien en hun vistuig repareerden, en een opslag- en voorraadruimte. Veel rorbuer kwamen in de tweede helft van de 20e eeuw leeg te staan door achteruitgang van de visserij en het gebruik van moderne woningen.