Met de komst van de christenen en koning Jaume I werden ook de eerste godshuizen gebouwd. De toonaangevende kerken zijn gebouwd als versterkingen, waarin de bevolking zich bij gevaar kon terugtrekken. Deze zwaar versterkte godshuizen zijn kenmerkend voor het eiland Ibiza. Vanaf de wachttorens langs de kust hield men de omliggende wateren nauwlettend in de gaten. Net als de meeste gebouwen op Ibiza zijn deze wachttorens opgetrokken uit lokaal gedolven kalksteen. Als men zeerovers bespeurde waarschuwde men de bewoners van het eiland door middel van rooksignalen (overdag) of een groot vuur ('s avonds) dat men op de top van de wachttoren ontstak. Vervolgens verzamelden de dorpsbewoners zich achter de dikke muren van hun godshuizen. Kenmerkend voor de meeste van deze vestingkerken zijn de rechthoekige vorm, de kleine ramen en het halfronde tongewelf. Enkele kerken zijn omringd met kantelen, zoals bijvoorbeeld de kerk van Sant Jordi.

Bijna alle witgekalkte gebedshuizen hebben een voorhof die de eilandbewoners een porxada of portxo noemen. In het voorhof verzamelde de bevolking zich op de stenen banken om met elkaar te praten; hier wierpen jonge geliefden elkaar de eerste schalkse blikken toe. Tot op de dag van vandaag viert men hier zijn feesten en nog steeds fungeert het voorhof als een belangrijke ontmoetingsplaats voor de dorpsbewoners. Ronde bogen en een overdekte galerij zijn kenmerkend voor een porxada. Bovendien is er bijna altijd een waterput, vaak verscholen achter een houten deurtje of een ijzeren hekwerk. Deze waterput was van groot belang om te kunnen overleven tijdens een langdurige belegering. Veel gebedshuizen bezitten enkele zijkapellen.

Bij het betreden van kerken valt de blik onmiddellijk op het hoogaltaar. In de regel betreft het een 17e- of 18e-eeuws altaar dat de gehele achterwand van de kerk bedekt. In deze achterwand zijn afbeeldingen van heiligen verwerkt; centraal staat doorgaans de beschermheilige van het gebedshuis. Bijna iedere kerk op Ibiza beschikt over verscheidene altaren. Soms zijn de altaren eenvoudig van vorm en uit donker hout gesneden, andere zijn op kunstige wijze vervaardigd. Soms kunt u de zilveren en gouden kunstvoorwer pen bezichtigen in de schatkamer (tesoro's) van het godshuis, zoals in het bisschoppelijk museum in de kathedraal van Ibiza-stad.

Bij het bezichtigen van een kerk verdienen ook zeker de kroonluchters preekstoelen en beelden uw aandacht. Sommige preekstoelen zijn uit hout gesneden, andere rusten op marmeren zuilen. De oudste beelden in de kerken zijn door Spaanse en Vlaamse beeldhouwers vervaardigd. Tussen de beelden hangen schilderijen met religieuze voorstellingen, de meeste zijn tussen de 16e en halverwege de 19e eeuw geschilderd. In die tijd vervaardigden de schilders vooral portretten en schilderij met een religieus motief. Op sommige schilderijen staan, als waarschuwing voor de kerkgangers, afbeeldingen van de hemel en de hel. Bekende hedendaagse schilders uit Ibiza zijn Narcisco Puget, Vicent Calbet en Antoni (Toni) Pomar.

Woningbouw

In de loop der geschiedenis bouwden veel boeren huizen die bekend staan als casements. Deze oorspronkelijke boerenhuizen staan als blokkendozen in het landschap. De kubusvorm van de boerenhuizen stamt nog uit de tijd dat de moren heer en meester op Ibiza waren; volgens anderen zelfs nog uit de tijd van de Carthagers. De bouw van deze huizen was prachtig aangepast aan het klimaat en de benodigdheden en wensen van de bewoners. De muren en met name de platte daken zijn dik en goed geïsoleerd om de hitte buiten te houden, vandaar ook de kleine ramen en de witte kalk op de muren. Een ander voordeel van de dikke stenen muren was dat men zich beter kon beschermen; de kleine ramen konden als schietgaten fungeren. De hoofdingang van de woning is op het zuiden gericht om optimaal te kunnen profiteren van de winterzon en tegelijkertijd om de noordenwind buiten de deur te houden.

De door balken gedragen daken zijn plat, hebben een afgeronde rand en liggen per kubus op een verschillende hoogte. Via deze daken ving men het regenwater op dat trapsgewijs, van dak tot dak, naar het waterreservoir van de boerenwoning stroomde. De centrale kubus noemt men de sala, het is in de regel de grootste kubus en de belangrijkste woonruimte voor de familie. In de aangebouwde kubussen vindt u de slaapkamers en de keuken. De getrouwde zonen bouwden op hun beurt een eigen kubus aan het complex vast, zodat de boerenwoningen alsmaar groter werden. De sala bleef dan de gezamenlijke ruimte. Opmerkelijk is dat men deze oorspronkelijke bouwstijl ook in nieuw te bouwen huizen toepast.

Op andere plaatsen op Ibiza, zoals in Balafia, staan nog huizen die uit de tijd van de moren stammen, compleet met wachttorens. In Ibiza-stad verschenen woningen voor de welgestelden, woningen die nu nog het] aangezicht van de oude wijken in de steden medebepalen. Veel van deze huizen zijn in de 16e eeuw gebouwd in de stijl van de renaissance met medaillons, sierlijk omlijste vlakken en krulvormige zuilversieringen in de voorgevels.