Op de westelijke oever van het Meer van Galilea ligt Tiberias (42.000 inwoners), de hoofdstad van Beneden-Galilea. De stad en het meer liggen 222 meter onder zeeniveau. Duizenden Israëliërs en buitenlanders bezoeken de stad om te genieten van het diepblauwe meer, de geneeskrachtige warmwaterbronnen, het tropische klimaat (slechts 50 dagen met enige neerslag per jaar), de joodse en christelijke pelgrimsplaatsen en de 2000 jaar oude geschiedenis.

Tiberias werd omstreeks het jaar 18 n. Chr. gesticht op de fundamenten van het bijbelse Raqqat door Herodes Antiparus, de zoon en opvolger van Herodes de Grote. Hij noemde de stad naar keizer Tiberias en maakte haar tot hoofdstad van Galilea. De versterkte plaats Hammat (waar de warmwaterbronnen liggen) lag direct ten zuiden van de stad.

Volgens de historicus/schrijver Josefus Flavius was Tiberias ten tijde van koning Agrippa (27-100 n. Chr.) een vrolijke, bloeiende stad met een paleis dat een gouden koepel droeg. Er waren luxe baden en een stadion.
Na de joodse opstand in 66 n. Chr. verlegde Agrippa zijn residentie naar Zippori, zodat hij beter bevoorraad kon worden door de havensteden Akko en Caesarea.
Na de verwoesting van Jeruzalem en de tempel trokken joodse wetgeleerden noordwaarts en vestigden zich in Tiberias. De stad groeide uit tot een joods bolwerk met 40.000 inwoners. Hier werden de ‘mishna’ (ca. 200 n. Chr.) en de ‘Jeruzalem talmoed’ (ca. 400 n. Chr.) voltooid. De zogenaamde masoreten stelden er de boeken van het Oude Testament (de Tenach) samen; ze stelden de volgorde van de verschillende boeken vast en plaatsten kanttekeningen bij de teksten. Men beschouwde de stad als de navel van de wereld en dus kreeg het de naam Teverya, afgeleid van het woord ‘tabur’ wat navel betekent. De stad werd een van de vier heilige joodse steden, naast Jeruzalem, Safed en Hebron. In de Byzantijnse tijd kregen de joodse inwoners van Tiberias gezelschap van geloofsgenoten uit Perzië en Babylon.

De kruisvaarders hadden de stad bijna 100 jaar in handen, voordat ze definitief bij de Hoorns van Hittin (in de heuvels ten westen van Tiberias) werden verslagen door het leger van sultan Saladin. Enige jaren later werd de stad definitief verwoest door binnenvallende moslimlegers.

In 1561 begon sultan Soliman aan de herbouw van de stad. Hij gaf twee joodse Spanjaarden, Dona Gracia Mendes en haar neef Don Yosef Nassi, toestemming om een joodse staat te stichten, uiteraard onder het gezag van de sultan. Dit werd echter geen succes en een druzenvorst verwoestte wederom de stad.

In 1740 begon de bedoeïenensjeik Taher el Omar de stadsmuren en de citadel te herbouwen. De donkere basaltstenen resten van de stadsmuren die u nu nog in Tiberias kunt zien stammen uit deze periode. Met name bij het Plaza en bij het Galei Kinneret Hotel staan nog delen van deze muren fier overeind. Andere delen van de muren werden in 1837 verwoest door een krachtige aardbeving. In 1937 veroorzaakten hevige regenbuien modderstromen die het gehele dichtbevolkte stadsdeel bij het meer verwoestten. Tientallen mensen vonden de dood, honderden bleven gewond en dakloos achter. Men besloot vervolgens om alle huizen die hier bij het meer stonden te verwijderen en straten aan te leggen die in de toekomst het overtollige water konden afvoeren. Langs het water werd een brede boulevard, de Tayyelet, aangelegd. Hier kunt u nu restaurants en de Marina vinden, de jachthaven waaruit ook de rondvaartboten vertrekken. Er zijn tevens bootverbindingen met Capernaum, Ginnosar en En Gev (Kinneret Sailing Company). In het Marina-gebouw (Marina Building) aan de waterkant kunt u naar een 38 minuten durende multimedia presentatie gaan kijken, de zogenoemde Galilee Experience, die de geschiedenis van Tiberias en Galialea behandelt. Bij de Marina staat de 18e-eeuwse ‘Zeemoskee’ ofwel de Jami Al Bahrmoskee. Voor 1937 konden de vissersboten de moskee letterlijk binnenvaren. Met de bouw van de boulevard is dit verleden tijd geworden.

Als u vanaf de Marina landinwaarts wandelt, dan komt u vanzelf bij het toeristeninformatiekantoor, gevestigd in een voormalig mameluks gebouw. Hier kunt u tevens het Archeologisch Park vinden. In deze archeologische tuin liggen de resten van een moziekvloer van een synagoge en huizen uit de Romeinse en Byzatijnse perioden. Verder zijn er enkele resten uit de kruisvaarderstijd.

Als u vanaf de Marina via de boulevard noordwaarts (het water aan uw rechterhand) loopt, dan komt u na ongeveer 200 m bij de franciscaanse St.-Peterskerk (Terra Sancta). De kerk kijkt uit over het meer en gedenkt de wonderbaarlijke visvangst. Het gebouw kent een lange geschiedenis. Het werd door kruisvaarders gebouwd, door moslims verbouwd tot moskee, later ingericht als karavanserai (herberg) en in 1870 weer als kerk ingezegend. De kerk werd vervolgens in 1903 vergroot en in 1944 grondig gerestaureerd.

Even verder staat de Schotse kerk, met daarachter gelegen (aan de Derek Gedud Baraqstraat) het Schotse Centrum van Galilea. Van 1885 tot 1950 was dit het belangrijkste ziekenhuis in Tiberias. Het werd gesticht door de protestantse arts dr. David Torrence. Bij zijn overlijden verklaarde de rabbi van Tiberias: ‘Tiberias was gezegend met drie dingen: het Meer van Galilea, de warmwaterbronnen en dr. Torrence’. Het terrein bezit een aantrekkelijke tuin.

Het zogenoemde Kruisvaarderskasteel (Donna Graciastraat, ten oosten van het Schotse Centrum) werd niet door kruisvaarders gebouwd, maar in 1745 door de bedoeïenensjeik Taher el Omar. Tegenwoordig wonen er kunstenaars in het gebouw en zij hebben de naam van het kasteel herdoopt in ‘Donna Gracia’, naar de Spaanse mevrouw die in de 16e eeuw een joodse staat rondom Tiberias wilde vestigen.

In de omgeving (richting centrum) kunt u ook de Grote Moskee El Omri bezoeken. De eens zo machtige moskee staat nu tussen winkels en is niet meer in gebruik. De moskee is in 1734 gebouwd door sjeik Omar.

Als u vanaf de Marina zuidwaarts wandelt, dan staat u na ca. 250 m wandelen voor het Grieks-orthodoxe klooster. Het huidige klooster werd in 1862 gebouwd op de fundamenten van een 4e-eeuws klooster. De ommuurde tuin fungeert als voorhof voor de kapel van Petrus en Paulus, de kapel van de 12 apostelen, de kapel van Maria Magdalena en in de ronde toren de kapel van St.-Nicolaas.

Tiberias was een belangrijk joods religieus centrum en dus liggen hier een groot aantal invloedrijke rabbi’s begraven. Op de heuvels in de bovenstad kunt u de tombe van rabbi Aqiva (met een fraai uitzicht over Tiberias en het gelijknamige meer) en de tombe van rabbi Hiya bezoeken, terwijl in de benedenstad de tombe van de Spaanse rabbijn Moses Ben-Maimon (ofwel Maimonides; 1135-1204)) ligt. Deze rabbijn noemde men in de volksmond naar zijn initialen ‘Rambam’. Hij was zowel rabbijn, geleerde, filosoof en arts. Hij wordt beschouwd als de belangrijkste rabbijn uit het post-Talmoedisch jodendom. Zijn filosofische werk heeft tot op de dag van vandaag niet alleen grote invloed op het joodse denken, maar ook daarbuiten. Moses Ben-Maimon was een arts, mogelijk heeft de uitdrukking 'krijg de rambam' daardoor de betekenis van een akelige ziekte gekregen.

"Beziel mij met liefde tot de kunst en tot Uw schepselen. Laat niet toe dat geld of roemzucht mijn daden beinvloeden, want deze vijanden der waarheid en menschenliefde kunnen mij licht op dwaalwegen voeren en mij van mijn plicht om Uw kinderen wel te doen afhouden.

Verruim mijn hart zodat dit steeds bereid is arm en rijk, vriend en vijand, den goede zowel als den kwade te helpen. Laat mij in den lijder alleen den mensch zien, geef mij de kracht mij aan het bed van den zieke te beheerschen, zoodat zich geen vreemde gedachten aan mij opdringen en al mijn kennis en ervaring mij geheel ten dienste staan, hem te helpen, want eenzaam en statig verheft zich de toren van stille overpeinzing, wakende over het welzijn der menschen.

Schenk mijn zieken vertrouwen tot mij en mijn kunst, opdat zij mijn voorschriften en aanwijzingen getrouwelijk opvolgen. Verban van hun legerstede de kwakzalvers en belangstellende familieleden evenals de eigenwijze verpleegsters, want deze allen zijn meedoogenlooze menschen, die uit ijdelheid de beste bedoelingen van Uw dienaren verijdelen en Uw schepselen in den dood voeren.

Omgord mijn lendenen als een pantser wanneer onkundigen mij bespotten, opdat mijn geest ongekwetst blijve en ondanks andere invloeden de waarheid oprecht zoeke.

Verleen mij, o God, geduld en zachtheid wanneer een zieke mij weerstreeft, verleen mij gematigdheid in alles, behalve in mijn verlangen naar kennis, verleen mij bescheidenheid zoodat hoogmoedige gedachten over mijn bekwaamheid ver van mij blijven.

Geef mij de kracht, de wil en de gelegenheid mijn kennis te verrijken, mijn geest kan vandaag dwalingen erkennen, die hij gisteren niet kon vermoeden. De kunst is verheven, maar ook het verstand der menschen schrijdt voort."

Gebed van de Arts, Rabbi Moses Ben-Maimon (voorloper van de Eed van Hippocrates)

In 2009 heeft men het New Archelogical Park geopend ofwel het Berko Park. Hier heeft men in de afgelopen jaren de resten opgegraven van de oude Romeinse stad Tiberius van ongeveer 2000 jaar geleden. In het gebied heeft men stadspoorten, een marktplaats, een Cardo (een met zuilen afgezette straat), resten van een haven, een aquaduct, een waterreservoir, een Byzantijnse kerk en andere archeologische bijzonderheden bloorgelegd. Het bezienswaardige park ligt ten noorden van het strand Municipal beach aan de voet van de Berenikiberg.

Hammat

De tombe van rabbi Meir Baal Hanes kijkt uit over de warmwaterbronnen in het zuidelijke stadsdeel Hammat, gelegen op een afstand van 2 km van het stadscentrum. Reeds in de vroege oudheid waren de warmwaterbronnen (Hamma Teverya, Hammat Tiberias) als kuuroord zeer in trek. De oude Israëlieten bouwden er stenen baden. De Romeinen lieten een muntstuk slaan met daarop aan de ene zijde een afbeelding van de godin van gezondheid Hygeia en aan de andere zijde een afbeelding van de warmwaterbronnen. De resten van de baden die koning Herodes bouwde zijn nog steeds te bezichtigen; andere baden werden gebruikt door Arabische prinsen.

De huidige baden zijn uiteraard niet te vergelijken met die uit de oudheid. Het geneeskrachtige water (60 °C) stroomt door zwembaden, bubbelbaden, privé-baden, zwavelbaden en modderbaden. Aan het water ligt de Tiberias Young Mineral Spa (Young Tiberias Springs; geopend: zaterdag t/m donderdag van 8.00 tot 20.00 uur, dinsdag van 8.00 tot 23.00 uur, vrijdag van 8.00 tot 12.00 uur; massage is mogelijk). Deze warmwaterbronnen worden het meest bezocht en zijn geschikt voor iedere gezonde bezoeker. Aan de andere kant van de weg liggen de Tiberias Hot Springs (Hamme Teverya; geopend: zondag t/m vrijdag van 7.00 tot 15.00 uur). Zij worden vooral bezocht door mensen met huidziekten (zie ook hoofdstuk ‘Kuuroorden’). Zie ook Praktische Informatie, Kuuroorden.

In Hammat werdt in 1961 een synagoge (Hammat Synagoge, nationaal park geopend: zaterdag t/m donderdag van 8.00 tot 16.00 uur, vrijdag van 8.00 tot 14.00 uur) uit de 3e eeuw n. Chr gevonden. Opmerkelijk is de fraaie mozaïekvloer die opvallende gelijkenissen vertoont met de mozaïekvloer van Bet Alpha (zie aldaar). Ook hier ziet u een dierenriem (zodiac,) met in het midden de zonnegod Helios, en afbeeldingen van de verbondskist en twee zevenarmige kandelaars. U kunt hier voorts de resten vinden van een synagoge uit de 6e/7e eeuw en een synagoge uit de 7e/8e eeuw.

Informatie betreffende het Meer van Galilea kunt u vinden in het hoofdstuk ‘De Jordaanslenk’.