Teruel

Teruel ligt als een oase in een van Spanjes meest uitgestorven en desolate landstreken, de zuidelijk uitlopers van het Iberisch Scheidingsgebergte. De stad telt nog geen 35 duizend inwoners en ligt aan de Río Turia op een 900 meter hoog plateau, ingeklemd tussen de Sierra de Albarracín en de Sierra de Gudar. Door die hoge ligging kent Teruel warme zomers en koude winters.

Lees meer

De traditionele zijde-industrie neemt nog maar een zeer bescheiden plaats in. De stad heeft zijn faam op het gebied van keramiek, textielbewerking en kunstsmeden - voornamelijk een Moorse erfenis – door de eeuwen heen behouden. Een bekendheid die tot ver over de Spaanse landsgrenzen reikt.

Teruel is ook bekend om de productie van Jamón Serrano (serranoham), een ham gemaakt volgens een speciaal procedé van een even speciaal gefokt Spaans varken. Seranoham is een beschermd Europees streekproduct.

Hannibal was de oorzaak dat de Iberische nederzetting Turba in de 3e eeuw v.Chr. vrijwel geheel van het ondermaanse verdween. Het spoor van verwoestingen dat hij - of beter: zijn olifanten - door het land trok, leidde tot bloedige strafexpedities van de Romeinen in de omliggende dorpen.

Het moderne Teruel is een compacte stad die zich gemakkelijk laat overzien. Het centrum bestaat uit statige, zwart uitgeslagen 18e-eeuwse gebouwen die nauwe straatjes vormen. Tussen de hoge huizen rijzen op verschillende plaatsen bakstenen mudéjar-torens op; ze gelden als schoolvoorbeeld van deze uitbundige Moors-christelijke bouwstijl. De geïsoleerde ligging van de stad is terug te vinden in de soms wat dorpse sfeer en de ouderwets aandoende winkels.

Bezienswaardigheden

De kathedraal van Teruell, de Santa María de Media Villa, dateert oorspronkelijk uit het midden van de 13e eeuw; toen was het nog een gewone parochiekerk. Die is in de 16e eeuw gerenoveerd en daarna als kathedraal ingewijd. Het meest opmerkelijke is het harmonieus samengaan van gotische, renaissancistische, mudéjar en platereske elementen.

Indrukwekkend is het artesonado-plafond van het schip dat op wonderbaarlijke wijze de tijd heeft doorstaan en volledig origineel is. De toren van de kathedraal dateert uit 1257 en is een van die voorbeelden van zuivere mudéjar-stijl waar de stad rijk aan is.

Enkele straten naar het zuidoosten staat tussen de huizen de San Pedro-kerk (Iglesia San Pedro). Deze is in de 13e eeuw gebouwd. De toren is een kopie van die van de kathedraal.

In het klooster van de San Pedro liggen de Spaanse Romeo en Julia begraven in bovengrondse tombes waarbij ze heel romantisch elkaars hand vasthouden: Diego de Marcilla en Isabel de Segura. Het liefdesdrama speelde zich af in de 13e eeuw en is door de eeuwen heen een dankbaar thema geweest in de Spaanse literatuur. In Frankrijk is er in 1962 een film over gemaakt: Les Amants de Teruel (The Lovers of Teruel).

Een van de vijf fraaie mudéjar-torens is de grote San Martín-toren (Torre de San Martín) in het noordwestelijk deel van het centrum. De toren staat aan de Plaza Perez Prado en dateert evenals de andere torens uit de periode die ligt tussen de 13e en 16e eeuw.