Trebinje was al in de Middeleeuwen een belangrijke stad en heette toen Travunia. De Slaven bouwden de nederzetting waarschijnlijk op de fundamenten van een oude Romeinse stad. In de tiende eeuw noemt de Byzantijnse keizer en historicus Constantijn VII Porphyrogennetos in zijn Administrando Imperio Travunia als hoofdstad van het gelijknamige Servische hertogdom. In 1373 veroverde koning Tvrtko I het gebied en werd de stad deel van het Bosnische koninkrijk.

Ongeveer een eeuw later namen de Osmanen Herzegovina en dus ook Trebinje in. Aan het eind van de zeventiende eeuw kreeg de stad militaire betekenis, omdat de Venetiërs het dichtbij gelegen Herceg Novi (nu in Montenegro) hadden ingenomen en verder naar het noorden dreigden op te rukken. De Turken gaven de oude ommuurde stad haar huidige karakter en ze bouwden de Arslanagic-brug over de Trebišnica. De Oostenrijkers bouwden in de negentiende eeuw een aantal forten op de heuvels rondom Trebinje. Bovendien legden ze in het gedeelte direct om de oude stad brede groene lanen aan.

In de Tweede Wereldoorlog hoorde Trebinje bij de fascistische Ustaša-staat, maar bijna vijfduizend mannen en vrouwen sloten zich aan bij de Partizanen. Ongeveer tweeduizend mensen lieten het leven, waarvan de helft burgers. In de communistische periode groeide Trebinje sterk, vooral dankzij de aanleg van stuwdammen en waterkrachtcentrales. Trebinje bleef grotendeels buiten de laatste oorlog. Wel werd de moskee verwoest en een groot deel van de Bosnjakse bevolking verdreven. Na de oorlog werd de moskee weer opgebouwd, maar de moslims keerden slechts in kleine aantallen terug. Trebinje is nu het centrum van het Servische deel van Herzegovina.

Bezienswaardigheden

In Trebinje heerst een rustige sfeer, omdat een groot deel van de stad voor auto’s is afgesloten. Op de pleinen en langs de lanen staan oude platanen, die schaduw geven op de talloze terrasjes. De oude stad, ook wel Kaštel genoemd, ligt op de westoever van de Trebišnica. Binnen de achttiende-eeuwse muren staat de onlangs herbouwde Osman-paša moskee, die in de laatste oorlog vernietigd was. De huizen in het ommuurde gedeelte zijn in laat-Osmaanse stijl gebouwd. In het noordelijke deel van de Kaštel staat de klokkentoren en daarnaast het nogal vervallen Museum van Herzegovina (Stari Grad 59). Hier is een archeologische en etnologische collectie te zien en een vaste tentoonstelling over de dichter Jovan Duwic.

Het graf van Duwic bevindt zich in de orthodoxe Herzegovijnse Grawanica kerk, op een heuvel hoog boven de stad. Het is een exacte kopie van de beroemde gelijknamige kerk in Kosovo en werd op wens van de in 1943 gestorven dichter in 2000 gebouwd. Tot die tijd lag hij bij zijn laatste woonplaats in de Verenigde Staten begraven. Bij de kerk is ook een tentoonstelling met iconen, een bibliotheek en een souvenirwinkel. De kerk is gelikt en sfeerloos, maar vanaf de heuvel heeft u een fraai uitzicht op de stad en omgeving.

Het bekendste monument van Trebinje is de Perovica-brug. Onder de bevolking is de brug, die om politieke redenen een nieuwe naam kreeg, nog steeds bekend als Arslanagic-brug. Net als voor de brug over de Drina bij Višegrad gaf Mehmed-paša Sokolovic opdracht voor de bouw. De constructie is uniek vanwege de gestapelde bogen aan de zijkanten en de grote bogen in het midden. Vroeger stond de brug vier kilometer verder stroomopwaarts; hij werd in 1970 verplaatst vanwege de aanleg van een stuwdam.

In het park net buiten de stadmuren staat een monument voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, ontworpen door de beeldhouwer Nandor Glid. Bij het park staan een orthodoxe en een katholieke kerk. Ten zuiden van het centrum is een strand en een ‘zwembad’ in de Trebišnica gemaakt. In de westelijke buitenwijk Mostaci staat de Kerk van St. Clemens.

Let, als u met de auto de stad weer verlaat, op dat op de richtingaanwijzers alleen plaatsen in de Republika Srpska, Servië en Montenegro staan aangegeven. Als u bijvoorbeeld naar Dubrovnik wilt, moet u Herceg Novi volgen; wilt u naar Mostar, let dan op de borden die naar Banja Luka wijzen. Buiten de stad staan wel de andere plaatsen vermeld, maar alleen in cyrillische schrift.

De omgeving van Trebinje

Kloosters

Niet ver van Trebinje, aan de weg richting Ljubinje en Stolac, staat het vroeg zestiende-eeuwse klooster Trvdoš. Het is bekend vanwege de wandschilderingen van Vicko Lavrov uit Dubrovnik. De oorspronkelijke kloosterkerk werd in 1694 door de Turken vernietigd. Een aantal monniken verhuisde toen naar het klooster Duži, tien kilometer ten zuidwesten van de Trebinje. Het huidige gebouw van Trvdoš stamt uit 1924. De oorspronkelijke fresco’s zijn zo goed en kwaad als het ging weer op de muren aangebracht. Bij de restauratie is men echter zo grondig te werk gegaan, dat de schilderingen splinternieuw lijken. Omdat de monniken de omliggende wijngaarden exploiteren, beschikt het klooster over een wijnkelder. Bij het meer van Bileca staat ook een orthodox klooster.

Natuur

Het Bilecko jezero is een stuwmeer en heeft daardoor lelijke onnatuurlijke oevers, die niet uitnodigen tot zwemmen of picknicken. Prachtige natuur vindt u wel in het Nationaal Park Orjen, op de grens met Montenegro. In dit kalksteengebergte zijn verschillende wandelroutes en berghutten, die beheerd worden door PK Subra uit Herceg Novi.

Vjetrenica is de spectaculairste grot van Bosnië-Herzegovina. De naam stamt van het Servo-Kroatische woord voor wind en wie bij de ingang van de grot staat weet waarom. De totale lengte van de gangen in de karstgrot is 6300 meter. De hoofdgang is 2500 meter lang en daarvan zijn de eerste 600 meter voor toeristen toegankelijk. Er zijn verschillende meren en riviertjes, waar een groot aantal diersoorten voorkomt. Sommige daarvan komen nergens anders ter wereld voor (endemen). Op de uitvoerige en professionele website www.vjetrenica.com kunt u alle informatie vinden. Als u de grot wilt bezoeken kunt u contact opnemen met het toeristenbureau van Ravno, [email protected]. Als u dit niet doet, heeft u grote kans een gesloten hek aan te treffen. Neem stevige schoenen en ook bij warm weer een jas of dikke trui mee.