Dit typisch Canarische vissersdorpje ligt aan een baai van de westkust, ingesloten door een paar indrukwekkende kliffen en grotten die in de loop der eeuwen in het vulkanische steen zijn uitgeslepen door de donderende zee. In geologische zin is dit deel van het eiland om meer redenen bijzonder: er werd vulkanisch gesteente gevonden dat het oudste is van de Canarische Eilanden en zelfs ouder dan het eiland zelf.

In de weekenden komen de eilanders graag naar Ajuy om te vissen vanaf de rotsen en om te lunchen in de visrestaurants. Zwemmen is hier echter geen goed idee. Het zwarte strand waar de vissersbootjes liggen te drogen heeft niet voor niets de bijnaam Playa de los Muertos, strand van de doden. De vlagaanduiding op dit strand is dan ook meestal rood.

Ajuy ontstond rond een ankerplaats waar begin 15e eeuw de Europeaanse veroveraars aan land kwamen. Het was lang de haven van Betancuria. Nog circa twintig gezinnen in het dorp leven van de visvangst. In kleine open bootjes varen de vissers ‘s ?morgens vroeg naar grotere boten die in een baai verderop voor anker liggen. In de winter, wanneer de zee flink tekeer kan gaan en het water soms door de straten van het dorp loopt, ligt de visserij in Ajuy stil. De vissers verleggen hun werkterrein dan naar de oostkust.

Wandelpad langs natuurmonument

In het dorp met wit en okergeel geschilderde huizen ruikt het in de middag heerlijk naar gebakken vis. Gebruik een lunch in een van de restaurants en volg daarna het pad dat vanaf het strand (noordzijde) omhoog loopt. Dit is het begin van een van de leukste wan-delroutes van Fuerteventura. Houd steeds links aan en kijk in twee diepe oude kalkovens zonder dak. Vlak daarna ligt een uitkijkplatform boven zee, waar vroeger het haventje lag.

Veel mensen komen niet verder dan dit uitkijkpunt en dat is jammer want je kunt nog een heel eind verder wandelen langs de rand van de grillig verweerde kliffen. Je ziet er goed de lichte en donkere aardlagen uit verschillende tijdperken. Hoe verder je loopt, hoe rustiger het wordt. Verderop aan de Caleta Negra (zwarte baai) komen zeegrotten in zicht en daalt een glibberig trapje af naar een indrukwekkend grotgewelf en een strandje onderaan de steile rotswand. Bij laag water kun je de grotten een eind inlopen maar houd wel het tij in de gaten.

Je kunt nu terugkeren op je schreden of de kust nog een heel eind verder verkennen. Na enige tijd komt de Pena Horadada in zicht, een door erosie gevormde rotspoort. Volg op de terugweg dezelfde route maar neem dan het hoger gelegen pad vanwaar je een prachtig uitzicht op Ajuy en het strand hebt.

S.S. American Star

Hoge golven en harde wind maken de westkust van dit eiland gevaarlijk voor de scheepvaart. Al menigmaal liep een schip dat te dichtbij kwam aan de grond. Ook de S.S. American Star vond na 58 jaar trouwe dienst een laatste rustplaats voor de kust van Fuerteventura. Vanaf Ajuy is het scheepswrak net niet te zien dus je zult weer op stap moeten, naar het afgelegen Playa de Garcey. Bij dit strand is het wrak nog voor een deel te zien. Het zakt wel steeds verder weg in zee dus de vraag is hoe lang nog.

Neem om Playa de Garcey te bereiken de weg terug vanuit Ajuy en ga na circa zeven kilometer op de kruising met de hoofdweg rechtsaf, richting La Pared (FV605). Na 1,8 km zie je aan de rechterkant een onverharde weg liggen. Aan het begin hiervan staat een groot bord met een plaatje van een duiker en de vervaagde tekst: ‘Prohibida Pesca Submarina’, een verbod op scubavissen. Volg deze weg in de richting van de kust. Na circa drie kilometer passeer je een groepje stacaravans en niet lang daarna een bord dat de grens van een nationaal park aankondigt. Neem hierna de eerste weg naar links en passeer na honderd meter een witgeschilderde steen met het opschrift ‘La Solera’. Na enige tijd hobbelen gaat de weg iets omhoog en kijk je neer op Playa de Garcey met op de achtergrond het scheepswrak. Met een 4WD kun je de afdaling naar het strand maken maar om het strand te sparen kun je de auto beter boven laten staan en even naar beneden lopen.