De sfeer is er authentieker dan in andere grote plaatsen op het eiland, mede dankzij het ontbreken van hoogbouw en de aanwezigheid van oude creoolse woningen. In sommige van deze huizen is een restaurant of café gevestigd, een enkele is nog bewoond. Andere exemplaren staan er al jaren vervallen bij en zijn dichtgetimmerd. Hopelijk komt iemand op het idee ze op te knappen zodat dit stukje cultuurgoed behouden kan blijven.

De vriendelijke inwoners van Mahébourg vormen een goede afspiegeling van die van Mauritius als geheel, een bonte mix van etniciteit en religies. Kerk, moskee en tempel staan hier bijna letterlijk naast elkaar. Maar wat de inwoners het meest bindt is de gemeenschappelijke, vrijzinnige Mahébourgse identiteit. 

Oriëntatie

Ten noorden en oosten van de Notre Dame des Anges lopen rechtlijnige straten in vier windrichtingen. Straten rond het busstation en het marktgebouw zijn slecht onderhouden en op marktdagen chaotisch, wat verder daar vandaan is het rustiger en liggen wijkjes met veel groen. Kinderen voetballen er ongestoord op straat.

Mahébourg wordt van noord naar zuid doorkruist door de Royal Road/Rue de Creole. Langs deze weg en in straten eromheen liggen allerlei winkeltjes. Parallel langs de kust loopt de Rue Shivananda met daarachter een promenade langs het water. Deze strak aangelegde esplanade vormt een merkwaardig contrast met het toch wat verlopen aanzien van de stad. Aan het einde van de dag maar vooral in het weekend komen jong en oud er flaneren of om vanaf een van de bankjes te genieten van het uitzicht op de baai en het eilandje Mouchoir Rouge. In de verte zijn de contouren van Île de la Passe zichtbaar.

Aan de noordkant van Mahébourg loopt een lange brug over de Rivière de la Chaux. In de namiddag is de brug op zijn mooist wanneer de laagstaande zon de koperen lantarens in een gouden gloed zet. Mahébourg heeft geen strand maar op de fiets of met de bus ben je zo in familiebladplaats Blue Bay.

De slag van Grand Port

Mahébourg is een van de oudste nederzettingen van Mauritius, gesticht door de Fransen. Zij verplaatsten hun hoofdkwartier naar Port Louis maar wisten de oostkust van het eiland toch goed te verdedigen vanuit Port Imperial (later Port Bourbon) zoals ze Mahébourg toen noemden. Dit bleek wel toen de Engelsen in 1810 een poging deden Mauritius bezetten. De baai vormde toen drie dagen het decor voor een heftige zeeslag waarbij het water ‘rood zag van het bloed en zwart van het buskruit’. Bij beide partijen vielen veel doden en gewonden. De Engelsen moesten uiteindelijk hun nederlaag erkennen en trokken zich terug.

Deze Franse overwinning staat vermeld op de Arc de Triomph in Parijs, zijnde de enige zeeslag die Napoleon won. Wat er niet bijstaat is dat enkele maanden later de Engelse soldaten wel succes hadden en Mauritius bij het Brits imperium werd ingelijfd. De namen van hen die het leven lieten bij de strijd staan genoemd op een herdenkingsnaald bij Pointe des Régates (noordzijde boulevard), evenals de namen van de marineschepen die erbij betrokken waren.

De slag van Grand Port werd in 2010 groots herdacht door de Franse en Mauritiaanse overheid met allerlei festiviteiten, de bouw van een historisch dorp en een flottielje die begon bij Kaapstad en eindigde in de baai van Grand Port. Historische zeilschepen van allerlei nationaliteiten deden eraan mee. Het verhaal van de strijd wordt ook uitgebreid verteld in het Historisch Museum van Mahébourg.

Regatta

De internationale regatta van Mahébourg wordt ieder jaar gehouden in november. Pirogues met grote zeilen scheren dan door de lagune en strijden om de eerste plaats. Een prachtig gezicht, die felgekleurde zeilen op het turkooizen water. Dit is de beste periode om Mahébourg te bezoeken want de stad is dan vol leven en gezelligheid. Informatie voor (potentiële) deelnemers is te lezen op www.laregatta.com.

Historisch Museum/ National History Museum

Het Historisch Museum is gevestigd in een 18e-eeuws landhuis, fraai gelegen aan het einde van een oprijlaan. Het huis deed tijdens de Frans-Britse zeeslag in 1810 dienst als militair ziekenhuis. Franse en vijandelijke Britse officieren werden er in dezelfde ruimte verpleegd. De collectie bevat herinneringen aan deze zeeslag, Frans-koloniale meubels (waaronder een bed van Mahé de Labourdonnais en zijn draagstoelen) en vertelt veel over de geschiedenis van het eiland.

In het bijzonder is er aandacht voor alle schepen die Mauritius aandeden of voor de kust schipbreuk leden. De nadruk ligt hierbij op de Franse periode maar er zijn ook nog enkele oude Hollandse zeekaarten te zien en portretten, van stadhouder Maurits van Nassau bijvoorbeeld. Botanist Pierre Poivre komt ook aan bod. Hij speelde een belangrijke rol bij de introductie van specerijplanten en de aanleg van de tuinen van Pamplemousses. Natuurlijk is er ook aandacht voor Paul en Virginie, de onfortuinlijke geliefden uit het boek van Bernadin de Saint-Pierre en de memorabele scheepsramp met de Trevessa in 1923.

Zestien opvarenden van de Trevessa wisten bijna een maand in een sloep op zee te overleven voordat ze Mauritius bereikten. De mannen waren zo uitgeput dat ze aan land gedragen moesten worden en de kok overleed kort na aankomst. Een tweede sloep bereikte Rodrigues. Je ziet onder meer het minuscule blikje waarmee de dagelijkse drinkwaterrantsoenen werden afgemeten.

Je vindt het museum achter het witte hek aan de weg naar het vliegveld, een kilometer ten zuiden van het centrum van Mahébourg. Er is parkeerruimte bij de fontein voor het museum. Geopend 9-16 uur, gesloten op dinsdag en op feestdagen, gratis toegang, tel. 631 9329; www.mauritiusmuseums.com.

Koekjes met een geschiedenis: Biscuiterie H. Rault

De koekjesfabriek van Mahébourg maakt als enige in Afrika maniokkoekjes. Maniok (cassave) kwam oorspronkelijk niet voor op Mauritius maar werd in de 18e eeuw geïmporteerd uit Brazilië om de groeiende slavenbevolking te voeden. Het bleek een gemakkelijk kweekbaar gewas, ongevoelig voor stormen en droogte. De familie Rault maakt er sinds 1870 koekjes voor de Mauritiaanse markt van.

Vriendelijke werknemers leiden bezoekers graag rond (tegen betaling, officieel minimaal tien personen) en laten het hele ingewikkelde verwerkingsproces van maniokwortel tot koekje zien en proeven. Alles wordt nog met de hand gedaan door twee heren en zes dames met mutsjes. De koekjes zijn ook te koop, in wel tien verschillende smaken, onder andere kokos en chocolade.

Je vindt de fabriek op Rue Fabien in Ville Noire, het oude slavenkwartier ten noorden van Mahébourg. Ga de Cavendish-brug over en houd bij de splitsing links aan. Volg de bruine borden met het fabriekje erop naar Ville Noire.