Zowel aan Argentijnse als aan Braziliaanse kant zijn paden aangelegd om de machtige wateren door regenbogen en wolken van mist te kunnen benaderen en veilig onder het donderende watergeweld door te kunnen wandelen. Wie de watervallen aan Braziliaanse kant bezoekt kiest bij voorkeur de morgen, vanuit Argentinië is het er juist ’s?avonds mooier.

De watervallen liggen in een 1852 km² groot nationaal park, dat door Getúlio Vargas in 1939 geopend werd en het grootste beschermde natuurgebied van Zuid-Amerika is. Gezien de ongekend rijke flora moet het hier voor iedere botanicus een waar paradijs zijn. Om een idee te geven van de grootte en uitgestrektheid van dit gebied: in 1988 werd hier een clandestiene houtzagerij ontdekt die toen al enkele jaren draaide.

In het nationaal park is één hotel, met de naam van de watervallen in het Portugees: Hotel Cataratas. Hier vormt de stilte het decor voor het koor van watervallen. Vogels zorgen voor de duetten. Speciale aandacht vraagt het vogelpark (Parque das Aves), tel.045-523-1007, 5 ha vogelparadijs, waar u de vogels in hun natuurlijke habitat kunt observeren.

De Zingende Steen (Itaipu)

Bij Foz do Iguaçu ligt ook de Itaipu dam (Usina Hidrelétrica de Itaipu), een waterenergieproject van een geweldige omvang. Itaipu betekent ‘zingende steen’. Omdat de dam gebouwd werd in de grensrivier met Paraguay werd het een gezamenlijk project waarbij elk land recht zou hebben op 50% van de opgewekte energie. Maar omdat Paraguay daarvan maar 10% nodig heeft verkoopt het de overige 40% aan Brazilië. Hierbij moet wel even aangetekend worden dat de aanleg geheel bekostigd werd door Brazilië dat daarvoor op de geldmarkt flink moest lenen.

Bij de waterkrachtcentrale is een voorlichtingscentrum waar bezoekers onder meer een film te zien krijgen waarin wordt uitgelegd hoe de boeren en dorpelingen werden weggekocht voordat hun huizen onder water verdwenen en hoe de dieren in de nog net boven het water uitkomende boomtoppen gevangen werden. Drie fabrieken leverden het beton voor de dam die 7,7?km lang is, 165?m breed en vanaf de fundering 224?meter hoog.

Er zijn 18 turbines waarvan de eerste in gebruik gesteld werd in 1984. Tot die datum produceerden 37.000 arbeiders 8,8 miljoen kubieke meter beton. Voor die arbeiders, die uit alle delen van Brazilië kwamen, werd de stad Foz gebouwd in een tot dan vrijwel onbewoond gebied. Voor hun gezinnen verrezen huizen, scholen en winkels en in de aldus gebouwde nieuwe stad wonen nu al meer dan 250.000 mensen. Er is hier nauwelijks gebrek aan werk, ook al is de dam nu klaar. Het toerisme vormt een belangrijke bron van inkomsten. Aan de Rod. das Cataratas – de boulevard naar de watervallen – staat een aaneengesloten rij van klassehotels, vaak met eigen zwembad en zonneterras.

Wat de uitgaansmogelijkheden ’s?avonds betreft wijst de plaatselijke VVV gaarne op het Casino in Hotel Internaçional Iguazu dat net over de grens in Argentinië ligt. (In Brazilië zijn casino’s namelijk nog verboden.) In dit opzicht profiteren Argentinië – maar ook Paraguay – meer mee van de belangstelling voor de watervallen en de dam dan Brazilië zelf.

In Puerto Iguazu (Argentinië) wachten chique winkels en in Ciudad del Este (Paraguay) armoedige straathandelaren op kopers met dollars. Veel Brazilianen en toeristen gaan naar de roulettetafel in Argentinië. In Paraguay wonen hoofdzakelijk Indianen.

In Foz do Iguaçu is een internationaal vliegveld met verbindingen naar de hoofdsteden van Paraguay en Argentinië. Er is ook een interlokaal -busstation.

Guaíra

Behalve de watervallen van Iguaçu, officieel geheten: Salto de Santa Maria do Iguaçu is er in dezelfde Paraná-rivier nog een waterval die noordelijker, 299?km van Foz do Iguaçu, minder bekend is maar toch ook zeer spectaculair. Deze waterval bij Guaíra de Sete Guedas versmalt van vier km tot zestig?meter en stort zich omlaag in zeven niveaus waarbij het soms gaat om een verval van bijna 30?meter. Hier wordt twee keer zoveel water verwerkt als in de wereldberoemde Niagarawatervallen.