Even voor het dorp ligt een van de oudste kerken van Kreta de Panaghia Kera met schitterende Byzantijnse fresco’s uit de 14de en 15de eeuw. De kerk is fraai gerestaureerd van binnen. Nog geen vier kilometer van het dorp verwijderd, ligt het antieke Lato. Let op: dit is wel een erg slecht weggetje. Vanaf de ruïnes van deze stad uit de 4de eeuw v.Chr. is er een prachtig uitzicht over de zee en het plateau van Katharo.

Vlakte van Katharo

Het is zeker de moeite waard om de vrij onbekende vlakte van Katharo te bezoeken op 1250 meter hoogte. Vanuit Kritsa gaat het 17 kilometer slingerend naar boven, maar het wegdek is goed. Het landschap ligt er droog en versteend bij en heeft soms het uiterlijk van een maanlandschap. Het is er altijd fris. In de winter wordt het er ijskoud en het kan er flink sneeuwen. Op sommige rotsen zijn schelpafdrukken te zien. In de prehistorie lag dit gebied immers onder water. Overal springen en klimmen berggeiten over de rotsen. Kuddes schapen lopen zomaar over de weg.

Kri Kri

De weinige mensen die hier wonen, leven van de geiten- en schapenteelt. De echte wilde geit, de kri kri, het symbool van Kreta, is een beschermde diersoort die erg mensenschuw is en zich dus niet laat zien. Het uitzicht is op veel punten spectaculair. Boven treft u een paar schamele huisjes en een vervallen kafeníon. Yiannis Siganos is uitbater van het krakkemikkige etablissementje en tevens amateur paleontoloog. Terwijl de meeste bewoners 's winters hun heil in Agio Nikolaos en omgeving zoeken, blijft hij door weer en wind op zijn stek. Hij houdt zich warm met zijn houtkachel en de nodige liters rakí. Hij zal u graag zijn prehistorische vondsten, waaronder de kaak van een nijlpaard, tonen.