Chinese muziekinstrumenten kunnen worden ingedeeld in vier hoofdcategorieën, gebaseerd op de manier waarop ze bespeeld worden. De eerste categorie bestaat uit snaarinstrumenten, zoals de huqin (hú qín). Deze zijn gemaakt van hout, met een stuk slangenleer dat over de klankkast is gespannen. Ze hebben twee snaren, en de strijkstok bevindt zich permanent tussen de snaren. De tweede categorie omvat tokkelinstrumenten, waarvan drie typen bestaan: hakkeborden, luiten en harpen. De harp is van hout of bamboe, met stalen snaren. Vroeger werden de snaren van zijde gemaakt. De derde categorie zijn de blaasinstrumenten. Dit zijn verschillende soorten fluiten en Chinese trompetten, die net als de hobo een dubbel riet hebben maar als een trompet klinken. De laatste categorie zijn de slaginstrumenten, tot de voornaamste waarvan de trommels, pauken, gongs en bekkens behoren. Voor bepaalde melodieën worden bellen, xylofoons, gongs en triangels gebruikt. In de traditionele Chinese opera wordt de percussiesectie wuchang (wuchang) genoemd, ofwel het krijgstoneel.