Ook in de Canarische archipel brak een periode aan van welvaart want de trans-Atlantische scheepvaart bracht veel handels- en havenactiviteiten naar de eilanden, vooral naar Tenerife en Gran Canaria. Kooplui en immigranten uit Spanje, Portugal, Italië, Frankrijk, Holland en Groot-Brittannië deden de bevolking snel groeien. Zij brachten vee, suikerriet en wijnranken mee, de basis van een florerende handel, vooral met Engeland wat de nog steeds stevige banden met de Engelsen verklaart.

Graan en suiker

Fuerteventura bleef hierin wat achter maar wist zich wel te ontwikkelen tot ‘graanschuur’ van de Canarische Eilanden. De landbouw vormde vier eeuwen lang de basis van de Canarische economie. Halverwege de 17e eeuw bereikten de suikerhandel en de wijnexport hun hoogtepunt. De meeste Guanchen deelden niet mee in de welvaart. Zij werden te werk gesteld op de suikerplantages waar ze zij aan zij met Afrikaanse slaven werkten.