Gelukkig is niet alle natuur verdwenen. Er zijn op Gran Canaria 32 beschermde natuurgebieden, beschermde landschappen en gebieden aangewezen voor wetenschappelijk onderzoek, totaal goed voor ruim 40% van het eiland. Er komen nog steeds tientallen planten- en bloemensoorten voor die nergens anders in de wereld te vinden zijn en er is een aantal programma’s van start gegaan voor behoud van bedreigde diersoorten zoals de zeldzame blauwe vink.

Het is mooi, al die bescherming, maar bedreigingen liggen steeds op de loer. Een paar reptielensoorten, sommige walvissen en alle zeeschildpadden worden met uitsterven bedreigd. Ook de endemische planten liggen onder vuur omdat ze zo gevoelig zijn voor hun omgeving. Bevolkingsgroei maar vooral de komst van het toerisme in de 20e eeuw en de bijbehorende bouwexplosie deden de natuurlijke omgeving geen goed: versnelde erosie, vernietiging en versnippering van de leefomgeving van plant en dier waren de treurige gevolgen.

Sommige plekken zijn voor altijd verwoest. Een groeiende afvalberg, overbevissing, vervuiling van bodem en zeewater en de illegale jacht vormen de meest recente problemen waar het eiland mee kampt. Zoals op alle Canarische Eilanden is gebrek aan water een constante bron van zorg.

De huidige Canarische overheid vaart een optimistische, zij het wat traag reagerende, ecovriendelijke koers waarin milieuvriendelijke energiewinning (wind en zon), recycling van afval en herbebossing van aangetaste gebieden een rol spelen.