Het vissershaventje moest plaatsmaken voor een grotere moderne versie en appartementen verschenen in de smalle straten op de berghelling. Aan de randen van het dorp werden rap nieuwe woningen gebouwd om de uit Spanje afkomstige personeelsleden van naburige hotels te huisvesten.

De vissers van Morro Jable lijken nog niet helemaal te zijn bekomen van alle soesa. Als vanouds komen ze in de middag samen op de plaza’s in het dorp om op bankjes in de schaduw van grote bomen de dag te bespreken. Met een schuin oog bekijken ze intussen de toeristen die de souvenirwinkels in hun dorp bezoeken.

Ondanks de komst van de vreemdelingen is dit dorp volkomen anders van karakter dan het aangrensende Jandía Playa. Het heeft nog een zekere authenticiteit en een eigen sfeer en het lijkt de inkomsten uit het toerisme ter verbetering van het dorp te gebruiken. Wandel maar eens naar Plaza Pescadores en zie hoe mooi nieuwbouw kan zijn wanneer er niet uitsluitend gebruik wordt gemaakt van beton, staal en glas.

Het dorp wordt door een hoge klif gescheiden van de nieuwe haven, waar catamarans aanleggen en veerboten uit Gran Canaria en Tenerife hun passagiers lossen en laden. Deze haven is eigenlijk alleen goed per auto te bereiken (volg de bordjes met ‘Puerto’).

Strandinformatie

De stranden van de zuidkust zijn goudgeel met hier en daar een spikkel zwart. Helaas zijn de delen waar jeeps (nota bene die van de strandwacht) vrij toegang hebben danig vervuild. Het strand loopt geleidelijk af in zee en het is er meestal veilig om te zwemmen, een geschikte locatie voor kleine kinderen.

Playa de Cebada, het kleine strand van Morro Jable gaat vloeiend over in het drie kilometer lange Playa del Matorral, links en rechts van de vuurtoren, zij vormen één geheel. Op de drukkere delen zijn parasols en ligbedden te huur en bij de meeste strandopgangen zijn toiletten, een informatiekantoortje en een strandcafé. Daartussen zijn rustige stukken en delen waar watersporters actief zijn.

Vanaf Morro Jable loopt een lang voetpad achter het strand langs, over een duin heen, tussen bloeiende struiken door en met steeds mooie uitzichten op het strand en op het vissersdorp. Dit pad eindigt in het centrum van Jandía Playa bij de grenzen van het natuurgebiedje achter de vuurtoren. Vanaf daar kun je verder wandelen naar het oostelijke uiteinde van het strand via een (hard)loop- en fietspad dat achter de groene zone langsloopt, ook goed gebruikt door skeeleraars. De groene zone is zelf niet toegankelijk maar via een paar vlonderpaden blijft het strand goed bereikbaar.

Minidierentuin

Naast het vakantiedorp Stella Dunas Jandía Resort (bekender onder de oude naam Stella Canaris) ligt een kleine dierentuin (10-17 uur). Er zijn volières met tropische vogels, roofvogels (waaronder een paar indrukwekkende grote uilen) maar ook knaagdieren, walabi’s, lama’s en een grote python. Tijdens ons bezoek maakte de tuin een wat verwaarloosde indruk maar er zijn plannen om de boel op te knappen. Deze ‘zoo’ valt volledig in het niet bij het schitterende La Lajita Oasis Park maar is wel aardig om doorheen te wandelen in een verloren uurtje.

Naar de hoogste bergtop Pico de la Zarza (Pico de Jandía, 807 m) ligt in het onherbergzame en moeilijk toegankelijke hart van het schiereiland. Het is bijna niet meer voor te stellen dat deze kale regio in de oertijd door bossen werd bedekt. Nu groeit er laag struikgewas en andere plantensoorten die goed tegen de droogte kunnen in een verder boomloos gebied.

Pico de Zarza is de enige bergtop boven de 800 meter op Fuerteventura en ook de enige die hoog genoeg is om wolken rond zijn top vast te houden. Gedurende de dag, afhankelijk van de wolken en de stand van de zon, verandert het aanzien van de berg keer op keer. Als een kameleon lijkt Zarza ieder uur een andere kleur aan te nemen, fascinerend!

Het is mogelijk naar de top te lopen via de Tablero de Vinamar. Dit is een vrij inspannende tocht waarbij enige voorzichtigheid is geboden. Bovenop de berg kan het hard waaien en door de laaghangende wolken is het zicht soms slecht. Een peilloos diepe ravijn wordt zo gemakkelijk gemist. Op bewolkte dagen kun je de wandeling daarom beter uitstellen.

Is het zicht wel goed dan worden je inspanningen beloond met onweerstaanbare uitzichten op Playa del Matorral en Playa de Barlovento en andere stranden van de westkust. Soms is het zelfs mogelijk (een verrekijker helpt) om Gran Canaria en Tenerife te zien. Je kunt je hier aardig verplaatsen in het wereldbeeld van de Egyptische gier, een roofvogel die in deze contreien leeft.