Prehistorische inscripties In de directe omgeving ten zuidwesten van Tafraoute aan de rand van het dorp Tazekka is een gazelle op een steen te zien. Loop langs de BMCE-bank en het sportterrein het stadje uit. Volg daarna een voetpad door het palmbos. Na twintig minuten lopen (2 km) lopen, kom je bij het dorpje dat links van je ligt aan de voet van een steile rots. Neem het pad naar rechts van de rots en je vindt de gazelle zo’n 200 meter verderop. De steen met de tekening is niet zo eenvoudig te zien.

Veel verder ten westen van Tafraoute richting Aït Omar zijn inscripties van jagers en hun prooien te zien bij het dorp Tirnmatmat dat via een piste te bereiken is. Ook hier heb je anderen nodig om de tekeningen langs de rivierbedding te vinden.

De Ammeln-vallei

Ten noorden van Tafraoute liggen aan de voet van Djebel Lekst (2359 m), de hoogste top in de omgeving, de 26 pittoreske berber-dorpjes van de Ammeln-vallei.

Richting Agadir langs de R104 ligt Oumesnat, waar je een stukje van de weg af over een piste de Maison Traditionelle kunt bezoeken. Dit vierhonderd jaar oude huis met drie verdiepingen is een soort museum waar de zoon van de blinde eigenaar uitleg geeft over het traditionele leven in deze streek. Geopend van 8.30 tot zonsondergang, de entree is 10 dh. Een paar steile rotsen lijken op het gezicht van een leeuw.

Het dorp Tazoult draagt nog kenmerken van de joodse bewoners die er nu al lang niet meer zijn, zoals het joodse kerkhof.

Het hoogste dorp van de Ammeln-vallei is Tagoudiche dat alleen via een piste te bereiken is. Van hieruit kun je de Djebel Lekst, de amethisten berg, beklimmen waarvoor je zeker een gids nodig hebt. De top is ook een pelgrimsoord.

Er zijn in deze omgeving prachtige wandelingen te maken zoals naar het dorp Anameur, waar een source bleu, een natuurlijke bron, is. Deze wandeling duurt vanuit Oumesnat drie uur.

Le Chapeau de Napoléon en de Pierres Bleus

Het dorp Agouerd-Oudad, 3 km ten zuiden van Tafraoute, ligt aan de voet van een merkwaardig gevormde rots die ‘le Chapeau de Napoléon’ (de hoed van Napoleon) genoemd wordt.

Zo’n anderhalve kilometer zuidwaarts van het dorp kun je de ‘Pierres Bleues’ (Blauwe Stenen) bewonderen. De Belgische kunstenaar Jean Verame heeft dit ‘natuurlijke kunstwerk’ in 1984 met de hulp van Marokkaanse brandweermannen gemaakt. Een kwart eeuw later is de kleur wat verbleekt maar het vervreemdende effect is er niet minder om. Met een fiets of auto kun je de piste volgen vanaf de weg naar Tiznit. Het laatste stukje (10 minuten) moet je lopen. Vanuit het dorp kun je achter de moskee de piste vinden, waarover je zo’n anderhalve kilometer loopt tot je aan de linkerkant de blauw geschilderde rotsen aantreft.

De Aït Mansour-kloof en de Afella Ighir-oase

Ten zuidoosten van Tafraoute ligt het prachtige, maar moeilijk bereikbare gebied van de Aït Mansour-kloof. Even voor Tlata Tasrite, 15 km van Tafraoute, splitst de weg zich. De rechterweg gaat via een bergpas naar het dorp Aït Mansour dat in de kloof ligt. Hier houdt de geasfalteerde weg op. Langs de onverharde weg in de Afella Ighir-oase liggen verschillende dorpjes waarvan Souq el Had Issi de laatste is. Door de nabijgelegen goudmijn is dit een stadje geworden. Op zondag is hier markt.

Als je deze route met een terreinwagen of mountainbike doet, kun je verdergaan naar Tiouadou.  

Het volgende dorp is Timguilcht met het heiligdom, de Zaouia Sidi Ahmed ou Mohammed, een marabout waaraan in augustus een feestdag is gewijd. Van hieruit loopt een piste naar Tizerkine dat in een oase ligt en waar de weg weer verhard is. Het volgende dorp is Taghazout (Tarhat) met de fraaie, hooggelegen 12e-eeuwse ksar. Hierna bereik je weer het uitgangspunt Tlata Tasrite.

Ifrane de l’Anti Atlas

Ongeveer 90 kilometer ten zuidwesten van Tafroute ligt Ifrane de l’Anti Atlas, een oase in een groot palmbos. Het zijn twee ommuurde douar (dorpen) met een kasba: Souk Afla en Ifrane met aan de overkant van de rivier het bestuurlijke en marktcentrum Souk Ifrane met een markt op zaterdag. Dit stadje is een bezoek van een paar uur waard. Langs de douar in het palmbos kun je mooie wandelingen maken.

Hier zijn de ruïnes van een oude joodse kasba (mellah) te zien en een joods kerkhof. Dit gebied dat tot de oudste nederzettingen van Marokko behoort, werd relatief laat geïslamiseerd. Al in de 6e eeuw voor Christus zouden hier joden gewoond hebben. In de jaren vijftig van de vorige eeuw trokken vele joden vooral naar Israël en in mindere mate naar Casablanca en Rabat. De synagoge is met de hulp van de joodse gemeenschap in Marokko en de Marokkaanse overheid gerestaureerd. Er is nauwelijks openbaar vervoer.