Cotoca is een aardig plaatsje op 20 km afstand van Santa Cruz met een levendige zondagsmarkt met lokale lekkernijen zoals sopa de mani (notensoep) en jalea (product van suikerriet). De lokale kerk herbergt een beeld van de La Virgen de Cotoca, de beschermheilige van Santa Cruz. Ieder jaar op 8 december arriveren wel 300.000 gelovigen, die rond middernacht vertrekken van Santa Cruz en de 22 km lange pelgrimstocht ondernemen. In Cotoca wonen veel artiesten die bekendstaan om hun aardewerk, zoals grote potten voor planten en diverse tuin- en kleurige decoratievoorwerpen.

Taxi’s en bussen vertrekken van de markt Los Pozos op de hoek van Suáraz Arana en Barron.

Parque Regional Lomas de Arena, 12 km ten zuiden van Santa Cruz aan de rand van de stad, is een opmerkelijk natuurpark van 13.000 hectare dat bekendstaat om zijn mooie zandduinen met plassen met zuiver water waarin gezwommen en gesurft wordt. Minder bekend is de imposante natuur die het park bevat, zoals savannes en het semi-vochtige chaqueñóbos (Chacobos), die het leefgebied vormen voor een aanzienlijk aantal dieren zoals apen, luiaarden, vossen, herten en knaagdieren, twaalf soorten vleermuizen en zelfs 286 vogelsoorten waaronder uilen en flamingo’s. Bovendien zijn er veel reptielen- en amfibiesoorten. Er lopen diverse paden door het natuurgebied.

Binnen het park is het recreatiecomplex Sol y Arena, 93428455, met vakantiehuisjes, camping en restaurant en verhuur van paarden dat te bereiken is met een taxi vanaf Santa Cruz (US$10). Micro 21 vertrekt vanaf de ex busterminal naar de ingang van het park.

Mennonieten

De Platduitssprekende mennonieten dateren uit de 16e eeuw en danken hun naam en geloof aan de Friese wederdoper Menno Simons. Voorheen emigreerden de mennonieten naar Rusland, Amerika, Canada, Belize en Mexico om religieuze vervolging te ontlopen en daarna vertrokken sommigen naar Bolivia door de beschikbaarheid aan grond voor landbouw en de garantie van vrijheid van godsdienst die er bestaat in Bolivia.

Er zijn tegenwoordig 42 mennonitische landbouwgemeenschappen in Bolivia, ieder met zijn eigen regels; zo wordt de eigen kleding genaaid en schuwt men bijvoorbeeld elektriciteit en rubberen banden voor de tractors. Daarnaast dragen de mennonieten absoluut geen wapens. Hun enige studie bestaat uit de bestudering van de Heilige Schrift en enkele vakken in het Duits tot hun 12e jaar. Families zijn groot en bestaan vaak uit zes tot twaalf 12 kinderen. De mennonieten hebben de Boliviaanse nationaliteit maar houden zich buiten de politiek en zijn voornamelijk bezig met landbouw en religie. Mennonieten zijn typisch gekleed; mannen dragen een overall en rieten hoeden, de vrouwen dragen ouderwetse jurken die tot hun hielen vallen en sjaals om hun hoofd. In de diverse gemeenschappen, die verspreid rond San José liggen, worden de karren nog door paarden voortgetrokken en ziet men verzorgde tuintjes en eindeloze velden met sojabonen en sorghumgierst die met succes geëxporteerd worden.