‘In januari 1994 bereikten we na een oversteek van de ijskap vanaf Laguna San Rafael 16 dagen later moe maar voldaan het huis van Anselmo en genoten 2 dagen lang van een ongelooflijke gastvrijheid. We raakten diep onder de indruk van de manier van leven van deze mensen, die nog is zoals dat van de eerste kolonisten een eeuw geleden: vrijwel zelfvoorzienend; slechts een keer per jaar wordt wat vee verkocht in Coihaique en worden in één keer alle inkopen gedaan voor het komende jaar! Water komt uit het meer, elektriciteit is er niet en het contact met de buitenwereld vindt plaats via de radio. Tijd speelt in het dagelijkse leven een heel andere rol dan bij ons. Zo regende het tijdens ons bezoek, er werd die dag dus binnen gebleven en afgewacht. De Soto’s bleken ware meesters in het wachten, zonder enig spoor van verveling of ongeduld, die ons na enkele uren al overviel. Maar natuurlijk is de situatie van de Soto’s en vele andere “pobladores” in deze streek verre van riant, en proberen ze door kleinschalig toerisme hun inkomsten iets te verhogen voor noodzakelijke aankopen zoals een generator, huisraad en gereedschappen.’

Vanaf het huis van Anselmo kun je in 1 à 2 dagen naar het eind van het Solerdal lopen over kleine paadjes en de gletsjers aan het eind van de vallei verkennen. Paarden voor het vervoer van bagage kunnen worden gehuurd, en overal kan op prachtige plekken worden gekampeerd (maar laat geen sporen achter in deze onbedorven vallei!).