De stad heeft een roemrucht verleden. Al in 52 v.Chr. werd Senj door de Romeinen gesticht vanwege z’n ligging. Het leek een beetje in te dommelen, niemand zag het nut van een aanval op Senj in. Pas in 1154, meer dan 1200 jaar na de stichting ervan, werd Senj belangrijker, de bisschop vestigde zich er en met hem steeg het aanzien. Senj heette toen nog Zengg. Het leven kabbelde voort totdat er in 1537 een grote stroom vluchtelingen uit Servië en Bosnië neerstreek, op de vlucht voor de Turken, ontsnapt aan de Turkse wreedheden. Senj behoorde inmiddels tot het Habsburgse rijk en de Hongaarse koning had van Senj een belangrijke vesting gemaakt om te voorkomen dat de Turken via Senj de Adriatische Zee zouden bereiken.

De vluchtelingen noemden zich Uskokken (ontsnapten) en dat ze Senj als toevluchtsoord uitkozen was dus geen toeval. Het stadsbestuur ontving de Uskokken met open armen. Alleen al vanwege het feit dat ze waren ontkomen aan de Turken betekende dat ze iets meer in hun mars hadden dan de gemiddelde burger en ze zouden goede diensten kunnen bewijzen bij de verdediging van de stad als dat nodig mocht zijn. De Uskokken gingen de stad overheersen en beperkten hun acties niet tot het aanvallen van de Turken. Vanuit Senj maakten ze de kustwateren onveilig en ook Venetiaanse schepen waren gewilde objecten. Venetië protesteerde krachtig tegen het gevaar en sloot een verbond met de Turken om de Uskokken een lesje te leren. Hoewel ze met een groot leger (9 schepen en 15.000 soldaten) ten strijde trokken en erin slaagden de Uskokken grote verliezen toe te brengen, werden de Uskokken niet echt verslagen. Opnieuw werd een beroep gedaan op Oostenrijk, maar dit land stond even machteloos. Dat leidde in 1615 tot een oorlog tussen Venetië en Oostenrijk, die in 1617 eindigde met de verbanning van de Uskokken.

De Uskokkenvesting Nehaj, die in 1558 gereed kwam en zich op een heuvel even buiten de stad bevindt, is nog steeds in zeer goede staat. In het slot is een museum ingericht waarin u alles te weten kunt komen over het doen en laten van de Uskokken. De (wan)daden van de Uskokken inspireerden een van de grootste Kroatische schrijvers, August Šenoa, tot de vastlegging van de geschiedenis van het volk dat geen volk was.

De markt van Senj heeft een streekfunctie en behoort tot de kleurrijkste van Kroatië. Het grote plein in Senj, Marko Balen Trg, is een bezoek waard, evenals het kasteel dat in de 14e eeuw werd gebouwd door het beroemde Kroatische vorstengeslacht Frankopan. In het stedelijk museum vindt u behalve archeologische vondsten, ook veel informatie over de flora en fauna van het Velebitgebergte.

De Sv. Marijakathedraal, gebouwd in de 11e en 12e eeuw en nog steeds de zetel van de aartsbisschop van Senj-Rijeka, heeft een bijzondere betekenis voor Kroatië. Van hieruit zorgden de bisschoppen ervoor dat het glagolitische schrift (het oorspronkelijke Kroatische schrift) over de Balkan werd verspreid. In 843 waren heilige boeken in dit schrift vanuit Constantinopel (Istanbul) naar Senj gebracht door de Slavische monniken Cyril en Methodius. In Senj waren diverse drukkerijen die zich bezighielden met het vermenigvuldigen van de boeken, waarvan de originelen in steen waren gebeiteld. Het eerste gedrukte exemplaar dat in 1494 van de persen rolde, was tevens het eerste boek dat ooit in het land werd gedrukt.

Ten zuiden van de stad bevindt zich een grote elektriciteitscentrale. Men maakt gebruik van de waterkracht van de rivieren Lika en Gacka, die zich in dit gebied ondergronds een weg banen.