Van mei tot september is het droge seizoen en oktober tot april het regenseizoen maar het kan het hele jaar door regenen. Overdag kan het in de zon 26° C worden, maar in de wintermaanden kan het ’s nachts koud zijn. Er zijn veel zandvliegen rond Machu Picchu en het is beter om een lange broek en lange mouwen te dragen of een insectenwerend middel te gebruiken.

Oriëntatie

Hierachter, aan de noordkant van Machu Picchu, ligt de steile piramidevormige berg Huayna Picchu (2730 m), die te beklimmen is. Op zijn steile hellingen liggen diverse terrassen en tempels waaronder de Templo de la Luna. Vanaf het wachthuis leidt een stijgend pad naar de Puente del Inca, een ingestorte Incabrug, waarvandaan een smal pad loopt dat op een onwaarschijnlijke manier uit een steile berghelling is gehouwen.

Rondwandeling door Machu Picchu

Vanaf de ingang volgt men de pijlen. Er zijn meerdere routes uitgezet maar de belangrijkste is een circuit dat met de klok mee loopt. 200 meter na de ingang leidt een stijgend pad naar links naar de belangrijke controle/observatiepost Casa del Guardian (Wachthuis). Onder het Wachthuis bevindt zich het bekende Incapad (het einde van de populaire 4-daagse Inca-trail trektocht), dat naar de Inti Punku (Zonnepoort – 2725 m) leidt. 200 m na het opzichtershuis op het Incapad is een afslag naar rechts en voert een bergpad in 1,5-2 uur naar de top van de berg Cerro Machu Picchu (3000 m), waar werkelijk een spectaculair uitzicht is op Machu Picchu en de sneeuwberg Salkantay (6270 m). Rond het Wachthuis is waarschijnlijk het mooiste uitzichtspunt van Machu Picchu en vanaf hier worden dan ook de overbekende foto’s gemaakt van de ruïnes met op de achtergrond de 2850 m hoge Huayna Picchu. Vanaf hier is duidelijk te zien dat de voormalige stad volgens de Andeshiërarchie in drie sectoren is gesplitst.

Sector Agrícola

Naast de Casa del Guardian ligt de Roca Funeraria, een grote bewerkte steen met treden, die gebruikt werd voor het mummificeren van belangrijke notabelen en voor het ritueel offeren van lama’s. De pijlen volgende, daalt het pad af en doorkruist de indrukwekkende andenes, de landbouwterrassen die op een berghelling liggen en onderling verbonden waren door treden en irrigatiekanalen. Hier werd voornamelijk maïs op verbouwd maar ook coca.

Sector Hanan

De hoofdpoort met een indrukwekkende dwarsliggende balk vormt de entree tot deze stedelijk sector die omringd is door een grote muur en een droge gracht. Templo del Sol, een halfcirkelvormige constructie met twee kleine vensters, waardoor de eerste zonnestralen vallen op de kortste en langste dag van het jaar en een groter venster, ehet raam van de slangen genoemd. Naast de tempel ligt het huis van de (Inca) prinses, dat tweeënhalf verdiepingen heeft. Direct onder de Zonnetempel ligt een natuurlijke grot, de Mausoleo Real, ‘Koninklijk Mausoleum’ met fijngepolijste treden, een altaar en nissen waar, volgens Bingham, de mummies van de Inca-notabelen zich bevonden. Andere theorieën zeggen dat deze grot gewijd was aan Pachamama (Moeder Aarde). Naast de grot ligt een perfect gebeiteld stenen ceremonieel bad, de belangrijkste van een reeks van 16 bassins, die van boven naar beneden door een vernuftig aangelegd kanaalsysteem met elkaar verbonden waren. Hier stroomt nog steeds zuiver water door, waarvan de bron onbekend is. Aan de overkant van het ceremoniële bad ligt het Residencia Real, ‘Koninklijk Paleis’, waar vermoedelijk de Incaheerser verbleef. De route loopt via treden omhoog en leidt naar Plaza Sagrada, ‘Heilige Plein’ met de belangrijke Templo de las Tres Ventanas, ‘Tempel met de drie vensters’. Voor de tempel staat een stenen sculptuur met treden die de Chakana (de drie lagen van de Andes kosmosvisie) toont en aan de overkant bevindt zich een bewerkte steen in de vorm van het Cruz del Sur, het ‘Zuiderkruis’, het bekendste sterrenstelsel van de Andes. Normaal wijst de langste as van het Zuiderkruis naar het zuiden, maar in dit geval vreemd genoeg naar het noorden. Op het plein staat tevens de, gedeeltelijk ingezakte, Templo Principal, ‘Hoofdtempel’ of volgens sommige archeologen, de ‘Regenboogtempel’, naar aanleiding van de zeven nissen die de zeven kleuren van de regenboog laten zien. Hier ligt een massieve platte steen die gebruikt werd als een altaar. Achter de hoofdtempel ligt Casa del Sacerdote,‘Huis van de Priesters’, waar de priesters magische en religieuze voorwerpen opsloegen en een van de prachtig gepolijste stenen bevat 32 hoeken. Nu volgt een mooi aangelegd pad met 78 uitgehouwen treden dat leidt naar de top van een piramide, waar de perfect gepolijste Intihuatana,’bindplaats van de zon’ alle aandacht vraagt. Dit schitterende stenen beeldhouwwerk heeft een vierhoekig uitsteeksel, dat in relatie staat met de zon en functioneert als een (agrarische) kalender; op 21 juni, de kortste dag van het jaar vallen de eerste zonnestralen op het uitsteeksel en geven een bepaalde schaduw af. Een van de hoeken van het beeldhouwwerk geeft het magnetische noorden aan; hoe konden de Inca’s dat bepalen! Het pad daalt vervolgens af naar het met gras bedekte centrale plein, dat uit verschillende niveaus bestaat en waar de belangrijkste festiviteiten plaatsvonden en voert naar de Roca Sagrada, ‘Heilige Steen’, drie meter hoog en zes meter breed. Sommigen zeggen dat de steen energie uitstraalt maar zeker is dat het een replica vormt van de berg op de achtergrond, Cerro Yanatin.

Huayna Picchu en Templo de la Luna

Achter de Roca Sagrada is de toegang tot het wandelpad dat naar de berg Huayna Picchu leidt, op 2720 m hoogte. Dit pad, dat langs de steile berghelling van de Huayna Picchu loopt, is smal en steil en soms moet men zich aan gespannen touwen vasthouden, maar de beloning op de top is groot, een schitterend uitzicht over de prachtige omgeving. Onder de top zijn tempels en terrassen gebouwd, een opmerkelijke prestatie. De wandeling duurt ongeveer 45 minuten. Tegenwoordig mogen er maar 400 mensen per dag op, hetgeen betekent dat op drukke dagen al vanaf 4 uur ’s ochtends mensen in de rij staan voor het kantoortje bij de toegang om zich in te schrijven en om een volgnummer te ontvangen voor entree. Via de andere kant van Huayna Picchu is het mogelijk om via een soms zeer steil pad af te dalen naar Templo de la Luna, een halfondergrondse grot met mooie nissen. Een stijgend pad, via de spectaculaire berghelling van Huayna Picchu leidt naar de uitgang.

Sector Urin (lage stad)

Vanaf de Heilige Steen loopt de route terug richting de uitgang van Machu Picchu en passeert het oostelijke gedeelte van de citadel met onder andere de Acllawasi, het huis van de Maagden van de Zon;. het Palacio de las tres Portadas,’het Paleis met de drie deuren’ en vele gebouwen met grote binnenpleinen waar vermoedelijk ambachtslieden leefden en werkten. Het Palacio de los Morteros, ‘Paleis van de Mortiers’, diende als plaats waar granen werden gemalen met een steen in de ronde bassins. Een andere theorie zegt dat zich in de bassins water bevond waarin de priesters de sterrenhemel bestudeerden in de reflectie van het water. Een ander belangrijk gebouw in deze sector is de Tempel van de Condor, een steenformatie die de indruk geeft van een vliegende condor met gespreide vleugels. Op de binnenplaats van de tempel ligt een driehoekige platte steen die de kop en hals van de condor symboliseert. Boven in de tempel zijn nissen waar misschien de mummies van de notabelen werden geplaatst.