Bij de opgraving liggen tussen de druivenstokken en olijfbomen twee dorpjes, Sartmustafa en Sartmahmut. Daar is behalve thee niet veel te krijgen en overnachtingsmogelijkheden zijn er evenmin. De ruïnes kunnen het best vanuit Izmir (verschillende bussen per dag, richting Salihli) of Manisa (dolmuşverbinding) bezocht worden. Er is ook een treinstation (1 km van de belangrijkste opgravingen). Er zijn geen officiële openingstijden, maar zolang het licht is kunt u er terecht.

Geschiedenis

Het Lydische Sardes lag in een vruchtbare vlakte aan een handelsroute waarlangs producten vanuit het Egeïsche kustgebied verder landinwaarts gebracht werden. Croesus was de bekendste koning van Sardes. Hij onderwierp de Griekse steden aan de kust en breidde het machtsgebied geleidelijk uit, totdat het grootste deel van Klein Azië bij het koninkrijk gevoegd was. Onder Croesus bereikte de rijkdom een hoogtepunt, maar na een aanval van de Perzen was het met het Lydische rijk gedaan. Alexander de Grote nam in 334 v.C. Sardes in. In 180 v.C. kwam de plaats bij het koninkrijk van Pergamon en 47 jaar later verviel het aan de Romeinen. De zware aardbeving van 17 n.C. trof ook Sardes, die deze klap nooit te boven is gekomen.
Het christendom deed vroeg zijn intrede en Sardes werd omgedoopt tot Chrysantius. Na een verpletterende nederlaag tegen de Perzen in de 7e eeuw, een Turkse bezetting in de 11e eeuw en een Mongoolse aanval begin 15e eeuw was er van de stad niet veel meer over. De bevolking trok weg en Sardes werd een nietig dorpje.

Bezienswaardigheden Sardes (Sardis)

Komend uit Izmir zijn na de brug meteen links sinds 1958 opgravingen gaande. Eerder werd de tempel aan de andere kant van weg blootgelegd.
De marmeren hoofdstraat van Sardes, waarlangs galerijen met winkels stonden, stamt uit de 4e eeuw. Van de opgravingen aan deze kant van de weg is het gymnasium zeer indrukwekkend. Het voor een deel gerestaureerde gebouw dateert uit de 2e eeuw. De monumentale ingang bestaat uit twee door zuilen gedragen verdiepingen, waarna de met marmer belegde binnenplaats volgt. Ten zuiden hiervan staat de ruïne van een imponerende synagoge (4e eeuw), iets wat je niet vaak tegenkomt bij opgravingen. In de synagoge, oorspronkelijk een Romeins gebouw, zijn gerestaureerde vloermozaïeken te zien.
Ruim een kilometer in de richting van Salihli (oosten) liggen de Romeinse baden. Aan de overkant van de weg zijn de resten van een stadion en het theater.
De tempel van Artemis, Sardes' belangrijkste monument, bereikt u door even voorbij de brug rechtsaf te slaan, naar het zuiden. Aan weerszijden van de weg naar de tempel staan overblijfselen van winkels en werkruimten uit de 7e eeuw v.C. Rechts van de weg staat een 13e-eeuwse Byzantijnse basiliek met een mooi mozaïek.
In opdracht van Croesus werd in de 6e eeuw v.C. een aan moedergodin Kybele gewijde tempel gebouwd. Deze werd in 498 v.C. vernield en in 334 v.C. op verzoek van Alexander de Grote weer opgebouwd, nu gewijd aan Artemis. Het uitgraven was een hele klus, omdat de tempel in de zachte grond gezakt was en bedekt met een metersdikke laag aarde. De 56 zuilen, die de buitenste rand van de tempel vormden, droegen schitterende ionische kapitelen. Naast de tempel staat een altaar, waar de offers aan Artemis gebracht werden. De Artemistempel is een van de grootste ionische tempels.