Tijdens de zeventiende en de achttiende eeuw ontstond in Japan het traditionele Japanse poppentheater (Bunraku). De schitterend aangeklede poppen zijn gemiddeld 1,5 m groot. Iedere pop wordt bewogen door drie geheel in het zwart gehulde poppenspelers. Alleen van de 'meester', de eerste poppenspeler, is het gezicht onbedekt, maar zijn gelaatstrekken verraden geen enkele emotie, in tegenstelling tot de poppen die het gehele scala van menselijke gemoedsbewegingen zichtbaar maken. Slechts de figurerende poppen zijn tot minder gevoelsuitingen in staat en worden door een in het zwart gehulde gestalte voortbewogen. De verhalen zijn grotendeels ontleend aan het Kabuki-toneel. Het geheel wordt begeleid door de fijnsnarige muziek van de shamisen en door teksten die met veel gevoel worden voorgedragen.

Bunraku in het Nationale Bunraku Theater (Kokuritu Bunraku Gekijo) in Osaka