De economie wordt gekenmerkt door verwerking van ingevoerde delfstoffen tot hoogwaardige kwaliteitsproducten, vooral in de machine en apparatenbouw (in Schaffhausen, Winterthur en Zürich). Zwitserland importeert grondstoffen om er apparaten van te maken die vervolgens weer worden geëxporteerd.

De ijzergieter Bühler was een van de eerste machinebouwers. Hij ontdekte dat je graan ook met ijzeren walsen kon malen in plaats van met stenen: de helft van de huidige wereldgraanproductie wordt door Bühlerwalsmolens gemalen. Andere belangrijke producten uit deze sector zijn dieselmotoren, locomotieven, landbouwwerktuigen en machines voor de textielindustrie. De textielindustrie produceert voornamelijk hoogwaardige textielproducten en is te vinden in het noordoosten van het land. (In wezen is de industriële ontwikkeling van Zwitserland begonnen met de textiel. Hieruit kwam de kleur stoffenchemie voort en daaruit de farmaceutische industrie. De machinebouw kwam voort uit de bouw van tex tielmachines.)

Andere belangrijke bedrijfstakken zijn de metallurgische (aluminium) en grafische industrie. Precisieinstrumenten worden gefabriceerd in Aarau en Heer brügg; parfum in Genève. De duurste grondstof voor parfum is muskus. Leo pold Ruzicka maakte de productie van synthetische muskus mogelijk en verdiende daarmee de Nobelprijs. De Zwitserse industrie heeft zich vooral snel kunnen ontwikkelen omdat het vrijwel onbeschadigd uit de Tweede Wereldoorlog te voorschijn kwam. Mede daardoor groeiden veel bedrijven uit tot multinationals.

Horlogeindustrie

Een traditionele nijverheid is het horlogeambacht (La Chaux de Fonds, La Lo cle). Deze ontstond toen in de 16de eeuw Franse hugenoten Frankrijk om geloofsredenen moesten verlaten en zich in het gebied rond Genève vestigden. De opheffing van het edict van Nantes in 1685 leidde tot een verdere immigratie van hugenoten en anderen naar Zwitserland. Onder hen bevonden zich veel horlogemakers. Er ontstond een huisindustrie onder de boerenbevolking, die op de vaak schrale grond van het Juragebergte een moeizaam bestaan leidde en door het vervaardigen van onderdelen voor klokken en horloges de wintermaanden nuttig kon besteden.

Deze industrie kwam in de jaren zestig en zeventig in moeilijkheden door het op de markt verschijnen van geavanceerde elektronische uurwerken uit Japan en andere landen in het Verre Oosten. De vervolgens ondernomen specialisatie in dure horloges kon de industrie niet redden. Veel bedrijven moesten sluiten en andere trachtten door fusies het bestaan te redden. De horlogeindustrie bloeide weer op door de introductie in 1983 van het goedkope, van kunststof gemaakte en kwarts gestuurde Swatchhorloge. Swatch is een samentrekking van Svviss en watch (horloge). Het horloge, dat in 881 verschillende modellen wordt gemaakt, zorgde ervoor dat de Zwitserse horlogeindustrie in korte tijd een groot deel van de markt heroverde.

Een andere vorm van horlogeindustrie bevindt zich in Neuchâtel . De atoomklokken die men in het researchlabora torium daar maakt lopen tot op de miljoenste seconde nauwkeurig!

Chemische industrie

Zwitserland geeft 2,9 procent van het bruto nationaal product (BNP) uit aan Research and Development. Ook de chemische industrie rondom Basel profiteert hiervan. Deze industrie, vooral gespecialiseerd in hoogwaardige geneesmiddelen, is een belangrijke bedrijfstak geworden.

De chemische industrie in Zwitserland dankt zijn bestaan aan de heer Geigy; hij dreef een handel in verfstoffen in Basel. Zijn onderneming CibaGeigy ontwikkelde zich tot een chemisch bedrijf, thans een van de grootste ter wereld.

Landbouw en veeteelt

Het land wordt vooral gebruikt voor de veeteelt. Veerassen als de Schwyzer en de Simmenthaler zijn een belangrijk exportproduct. De zuivel, melk en cho coladeindustrie zijn onlosmakelijk met de veeteelt verbonden. In totaal is 39 procent van het totale oppervlak in gebruik als weidegebied; 10 procent is in gebruik als akkerland, voornamelijk op de Zwitserse Hoogvlakte. De belangrijkste producten zijn granen, groenten, appels, peren, aardappels, voedergewassen en suikerbieten. Slechts 6 procent van de bevolking is werkzaam in de landbouw. Zij voorzien voor 61 procent in de behoefte van het land; met andere woorden, Zwitserland is een voedselimporterend land. Wijngaarden vindt u op de zuidelijke berghellingen boven de meren van Genève, Neuchâtel , Bienne en Zürich, in de laaggelegen valleien van de Hoogvlakte en het Klettgau, in Ticino en in de valleien van de Rijn en de Rhöne.

Bijna alle Zwitserse huizen bezitten een open haard. Veel hout wordt gekapt om de grond te cultiveren ten behoeve van onder meer skipistes en kabelbanen. Het gevolg is een versnelde erosie en een toename van lawines. Tegenwoordig is men verplicht om iedere gekapte boom door een jong exemplaar te vervangen.

Houtkap

Een kwart van het grondgebied van Zwitserland is bedekt met bos. Veel van dit bos is in productie genomen, dat wil zeggen dat men het hout gebruikt voor huizenbouw en als bron voor energie: ieder huis op het platteland is in het bezit van een open haard. De meeste bossen worden echter zorgvuldig beheerd door de gemeenten; iedere gekapte boom wordt door een jong exemplaar vervangen. Houtkap op grote schaal is bij wet verboden.

Banken

Het bankwezen is een andere pijler van de Zwitserse welstand. Het centrum is Zürich, waar niet alleen de meeste Zwitserse banken en verzekeringsmaatschappijen hun hoofdkwartier hebben, maar waar ook alle grote buitenlandse banken zich hebben gevestigd. De traditionele Zwitserse neutraliteitspolitiek, met name in de twee wereldoorlogen, en het strikte bankgeheim (hoewel recentelijk enigszins versoepeld onder binnen en buitenlandse druk) hebben ertoe bijgedragen dat Zwitserland een hoofdrol in het internationale geldverkeer speelt. De Zwitserse banken verstrekken geen gegevens over de rekeningen van hun klanten. Slechts bij strafprocessen, bij belastingontduiking en erfeniskwesties kan het bankgeheim worden opgeheven. De rekeningen staan onder een nummer bij de banken geregistreerd, alleen de directeur en zijn directe medewerkers kennen de naam van de rekeninghouder.

Toerisme

Het toerisme, een belangrijke werkverschaffer, zorgt voor een grote toestroom van vreemde valuta. Dit is van wezenlijke betekenis voor een positieve handelsbalans.