Van oudsher drinkt de Griek ellenikó, een goedje dat wij Turkse koffie plegen te noemen, maar dat de Griek natuurlijk Griekse koffie noemt. In een zjesve, een klein kannetje met een lange steel wordt de koffie samen met een kopje water en een flinke dosis suiker aan de kook gebracht. Dan wordt de koffie in een klein kopje gegoten. Voor het drinken even wachten tot de drab naar de bodem gezonken is, want die is niet bepaald lekker. Een ellinikó wordt niet met melk gedronken. U kunt hem bestellen als glikó (mierzoet), métrios (iets minder zoet) of skétto (zonder suiker). Als u niets zegt dan gaat men er automatisch van uit dat u een behoorlijke zoetekauw bent!

De ellenikó leent zich bij uitstek voor het koffiedik kijken, waar sommige Griekse vrouwen zich urenlang mee kunnen bezig houden. Het kopje met de nog warme koffiedrab wordt op zijn kop op het papieren tafellaken gezet. Even wachten en dan bestudeert de koffiedikkijkster het patroon dat het restant koffiedik in het kopje heeft achtergelaten. Hierin kan ze bergen, vogels, straten, ringen en beginletters van namen ontwaren en met deze symbolen voorspelt ze uw toekomst.

Ook heel erg populair en bepaald niet onaangenaam vooral op hete dagen is de café frappé, een ijskoude koffievariant in een hoog glas, gemaakt van oploskoffie, koud water en voor de liefhebber suiker en melk. De oploskoffie wordt met een mixer door het water gemengd waardoor er een schuimkraag op de frappé ontstaat en zodoende drinken met een rietje noodzakelijk is. Ook deze koffie kan in de varianten glikó, métrios en skétto worden besteld. Met melk is me gála. Wilt u een frappé zonder suiker maar met melk dan moet u dat duidelijk melden als skétto me gáala.

Wilt u toch een kopje warme koffie, bestel dan een Nes Zjestó. Dit is niets meer of minder dan een kopje warme oploskoffie, maar een aanvaardbaar alternatief als er geen koffie- of espressoapparaat voorhanden is.